Geoliede machine k heb me voor dit verhaal aangemeld als klant. Eerst heb ik de catalogus aangevraagd. Op de website kun je de iele catalogus online bekijken, maar het leek me leuker im te zien hoe lang het duurt voordat je het boekwerk op Je deurmat krijgt en hoe die dan is verpakt. Dat duurde iest lang; een week of drie. Keurig verpakt in bruin papier. De hoofdcatalogus heeft een oplage van vijf miljoen en /vordt verspreid over tien landen, in vier talen. Daarnaast djn er themacatalogi, zoals kerstnummers. Besteilen deed ik weer wel online. Dat gaat heel erg gemakkelijk. Ondanks dat er zestienduizend verschillende artikelen zijn, is een keuze snel gemaakt. Eerlijk gezegd was het best spannend om iets te zoeken uit de catalogus. Maar een beetje onwennig, kwam ik niet verder dan een paar speeltjes. Die heb je dan binnen een week in huis. Verpakt in een bruine doos, waarbij staat 'Niet afleveren bij de buren'. De doos rammelt. De spullen zitten er los in. Naast de be stelde goederen ook de beloofde extraatjes. Die vallen wat tegen. En reclamemateriaal. Juist dat maakt het geheel een beetje goedkoop. Alsof je meedoet aan de postcodeloterij, of lid bent geworden van de grote boekenclub. Bij de betaling koos ik voor een acceptgiro. Om hem ver volgens te laat te betalen en te kijken hoe Pabo daarmee omgaat. Ik kreeg uiteindelijk een keurige, vriendelijke brief met aangehechte acceptgirokaart: 'In hectische tijden zoals deze, kan men snel het overzicht verliezen. Wij willen u daarom een handje helpen en u eraan herinneren dat de bestelling die u onlangs gedaan heeft nu betaald dient te worden.' Mijn aankopen liggen nog onaangeroerd in de kast. Ik vind seks zonder hulpmiddelen al leuk genoeg. Het verdeelcentrum van het grootste erotische postorder centrum ter wereld loopt als een geoliede machine. Dennis Castel, de voorlichter van Pabo, neemt me eerst mee naar het distributiecentrum. Dat bestaat uit een reeks gescha kelde opslagruimtes. Veel is geautomatiseerd. In het distributiecentrum komen bestellingen van klanten binnen vanuit tien landen. Die worden allemaal digitaal verwerkt. Een barcode verwijst naar de bestelling. In de barcode is direct ook de taal van het land van de klant verwerkt, zodat het reclamemateriaal in de juiste taal in de juiste doos verdwijnt. De barcode vertelt ook hoe groot de doos moet zijn voor die bestelling. In een rij, rijp en groen door elkaar, gaan de dozen - ter plekke gevouwen door een machine - op de hoofdband. De aorta noemen ze deze hoofdlijn: hierop beginnen alle dozen en hierop eindigen ze ook. Ondertussen volgen de dozen om onna volgbare redenen allerlei zijpaden door het magazijn, waar 2,5 miljoen goederen op voorraad liggen. Eén van de eerste zijpaden is de A-selectie. Daar staat een aantal medewerkers aan weerszijden van een stelling met allerlei dozen. De dozen staan schuin, zodat de pickers er gemakkelijk bij kunnen. De doos komt langs, stopt. Rode lampjes bij de dozen geven aan welke producten in de doos van de klant moet worden gestopt. De pieker stopt het product in de doos, geeft een klap op het lampje, waarna het groen wordt. En als alle rode lampjes groen zijn, gaat de doos verder. Na de A-selectie komen de dozen langs de grote selectie. Hier hetzelfde systeem, alleen moeten de pickers meer lo pen, omdat de selectie letterlijk groter is. Sommige dozen gaan direct door naar de afdeling van het seksbompakket. Daarvan gaan er 65.000 per maand op de post. 'Ons best lopende product', zegt Dennis Castel. Een doos doet er van begin tot eind maximaal dertig minuten over. Per dag worden er gemiddeld 25.000 pakketten verzonden. Aan het eind van de aorta krijgen de dozen allemaal een deksel op maat. De adresstickers worden ter plekke geprint. Voor het eindstation is er nog een giftshop. Daar worden sommige pakketten overgepakt in een feestelijke doos, voorzien van houtwol om het rammelen tegen te gaan. Ziet er meteen mooier uit. Daaromheen dan weer de vertrouwde bruine doos.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelanddoc. | 2010 | | pagina 71