VAN DE REDACTIE
geheimzinnige speelterrein en de na-oorlogse uitvalsbasis voor
illegale jutterij brengen vlees aan het been van de lokale historie.
Jacob van Maerlant staat in de belangstelling, zeker sinds recente
publicaties en tentoonstellingen de aandacht opnieuw hebben
gevestigd op deze Vlaming, koster van Voorne, leermeester van
Floris V, die een belangrijke impuls heeft gegeven aan het stede
lijk leven in het Zeeland van de Middeleeuwen. Frans van den
Brande legt die belangstelling vast in ZL, speculeert over de Sint
Jacobskerk, die als doortochtplaats voor pelgrims naar Santiago
de Compostela wellicht ook Van Maerlant binnen haar muren
heeft gezien. Van Maerlant heeft in elk geval door Zeeland
gereisd en zijn invloed op Floris V moet niet gering zijn geweest.
De grootvader van Siard Dwarshuis was tijdens de mobilisatie in
het Walcherse Biggekerke. Hij schreef over zijn reis vanuit
Holland naar Zeeland en maakte schetsjes. Die aantekeningen en
schetsjes zijn uit een oude, vergeten doos te voorschijn gekomen.
Dwarshuis heeft ze van commentaar voorzien en ZL aangeboden,
waardoor we een onverwachte blik op een toch nog wel herken
baar Zeeuws verleden krijgen. Mochten er lezers zijn die nog een
oude koffer op zolder hebben, waar verrassende verhalen in zit
ten, dan hoort de redactie dat graag.
Het jaarboek besluit met een aantal statistische gegevens over de
recente sociaal-economische ontwikkeling in Zeeland. Het is altijd
handig om wat cijfers bij de hand te hebben, als je iets over
Zeeland wilt weten.
Dit jaarboek is in de plaats gekomen van de jaarlijkse Kroniek van
Walcheren, die onder de titel Walacria acht maal het licht zag.
In 1987 verscheen het eerste deel als uitgave van de Heemkundige
Kring Walcheren. Vanaf het tweede deel nam de Stichting NRI de
uitgave over. Walacria beperkte zich uiteraard tot Walcheren en
was vooral heemkundig van opzet. Inmiddels zijn de publicatie
mogelijkheden van dit soort artikelen sterk verbeterd, omdat het
tijdschrift van de Heemkundige Kring Walcheren, De Wete, een
goed middel daarvoor is geworden. De redactie wilde zich niet
langer tot Walcheren beperken en de heemkundige formule uit
breiden. Er moest een jaarboek voor Zeeland komen, ruim van
opzet, met behalve voor historische onderwerpen veel aandacht
voor alle maatschappelijke terreinen. De redactie zelf is vergroot
om die formule te kunnen waarborgen.
ZL, het Zeeuwse jaarboek, heeft de ambitie om zich een vaste
plaats te verwerven bij het Zeeland-minnende publiek, een
"must" voor allen die iets met Zeeland hebben.
8
