V
JO DEN HERDER
die hij mist. Hij zal het van beiden hebben geërfd: artisticiteit,
eruditie, doorzetterigheid. Zoals in elk gezin verschillen de kinde
ren onderling. Soms weinig, soms hemelsbreed. Duidelijk is dat
ook het geval in het gezin van de vier kinderen van Cornelis den
Herder en Elisabeth Baard, waar Johannes in 1924 als tweede
zoon ter wereld kwam. Dat gebeurde in een boerenbedoeninkje
onder aan de duinen bij Dishoek, naast de boerderij "De drie
Turken". Serooskerke op Walcheren en Wolphaartsdijk op Zuid-
Beveland, de geboorteplaats van zijn vader en later van zijn
echtgenote, zijn hechtere ankerplaatsen voor de herinnering van
"Wannes" den Herder geworden dan de grond, waar hij zelf het
eerste levenslicht zag.
zijn mensen die zeggen dat hij het tij mee heeft gehad.
Maar dat is grote onzin. Natuurlijk is het hem ook voor de wind
gegaan, maar niet nadat hij - om de metafoor door te zetten -
scherp tegenwinds en tegenstrooms zeilend in een gunstiger
vaarwater was geraakt.
Boeren en schippers kijken naar de zon en de sterren, naar de
wind en de wolken. Hun ogen zien de tekenen, hun ervaring
extrapoleert ze, hun gevoel en verstand zeggen wat ze eerst en
wat ze later moeten doen. Dat is niet altijd en voor iedereen het-
De parabel van de talenten
X cS v SS
van Elisabeth Baard,
Het handschrift
oud 8 jaar.
Schrijfoefeningen
op de lagere school
van Koudekerke,
rond 1903.
112
