c 14., (h (yl-ci 4, JO DEN HERDER Onderduiken? Il/aarom is hij niet ondergedoken? Waarom heeft hij het alle maal over zich laten komen? Kijk, dat zijn nu van die vragen die je zo gemakkelijk stelt. Maar een antwoord daarop invoelen vereist dat je de tijd kunt invoelen. Lees de feiten uit boeken zoals Zeeland 1940-1945. Maar feiten zijn dode gegevens. Jo den Herder behoorde tot de eerste groep van achttien- en negentienjarigen, die in 1943 gedwongen werden tot de "Arbeitseinsatz" in Duitsland. In februari was hij negentien geworden. Van onderduiken was toen hier nog nauwelijks of geen sprake. Later werd dat anders. Wel, dan ga je. Wat je meeneemt is die ene koffer. "Kont tegen de krib" r.F ls je in 1945 terugkeert ben je onomkeerbaar veranderd. Je hebt de dood gezien, je hebt angst gezien, je hebt onder bizarre omstandigheden geleefd en overleefd. Maar je bent ook gegroeid. Het feit dat hij in het arbeiderskamp tot kameroudste werd geko zen, terwijl er in letterlijke zin velen ouder waren, is een teken dat hij kennelijk goed was in communiceren en organiseren. Als kameroudste was je een soort bemiddelaar tussen de Duitse Lagerführer en de woongemeenschap, waarin niet alleen maar lieverdjes zaten. Een van de dingen die hij mee-organiseerde Uit het dagboekje van Jo den Herder: Zondag, 22 april '45. Na ongeveer 5 jaar weder Amerikaanse sigaretten gerookt. Merk "Chesterfield", van Franse Gaullisten ontvangen. 118

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 1997 | | pagina 120