JO DEN HERDER kleren aan, als waarin hij twee jaar eerder was vertrokken, het huis van een familielid binnen. Ze moeten opgekeken hebben, toen ze, op het punt om ter kerke te gaan, een ongeschoren landloper aan de deur kregen. Maar de herkenning was er onmiddellijk: Wannes. Hij vernam er dat zijn ouders op Wolphaartsdijk zaten. Hij kon een fiets met rubberen oorlogsbanden lenen en fietste naar het geboortedorp van zijn vader. Daar werd hij met zijn ouders herenigd. Daar nam hij het boerenlandarbeiderswerk weer op. Daar kreeg hij kennis aan Janna Remijnse, met wie hij later zou trouwen en met wie hij samen zes kinderen zou krijgen. Een "prachtgezin" zegt hij er zelf van. Er is geen enkele reden om daar aan te twijfelen. Trouwfoto van Jo den Herder en Janna Remijnse. 3 I maart 1950. In het verhaal over Jo komt Janna nauwelijks voor. Ze blijft bescheiden op de achtergrond, zoals dat in hun tradi tie past. Maar pas op. Die bescheiden onop vallendheid versluiert een andere werkelijk heid. De werkelijkheid van zo'n hechte band met elkaar, dat Jo ervan zegt, dat hij nooit had kunnen worden wat hij geworden is zonder zijn Janna. Het dubbeltje dat een kwartje werd j^^a, en hoe kan dat dubbeltje dan toch gaan rollen? Toen Walcheren weer droog kwam, trokken de Den Herders uiteraard weer naar Serooskerke. Als je meisje op Wolphaartsdijk woont, dan fiets je daar 's zaterdagsavonds naar toe, 's zondags avonds terug. En dan rij je weieens een eindje met iemand op, zoals dat heet. Zo fietste Jo een keer een stuk samen met Dinge- man van Nieuwenhuyzen uit Nieuw- en St. Joosland. Het gesprek kwam op de sproeimachine, die Dingeman had. Dat was er een met paardentractie. Van Nieuwenhuyzen wilde hem wel verkopen en Jo had er wel oren naar. Hij moest er de vijfhonderd gulden voor op tafel leggen, waarover al eerder gesproken is. En zo werd Jo loonwerker met een paarden- sproeimachine. Hij trok door heel Walcheren om bij boeren te spuiten voor onkruidverdel ging en ziektebestrijding. Het ging in elk geval sneller en beter dan met een tank op je rug handmatig te sproeien. Het water moest nog met de hand in de tank worden gedaan. Driehonderd liter water op een 128

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 1997 | | pagina 130