DE STER VAN WALCHEREN
de dagen der beproeving voleindigd zullen zijn en uw open schelp het
vijandig water terug zal hevelen in de zee. Want wat thans de koelte is
van uw sluimering zal dan uw doodskou zijn.
Vergeef het dan aan het hartstochtelijk hart dat u heeft liefgehad, wan
neer het zich niet overwinnen kan mede te helpen aan het dichten van
uw dijken. Wanneer het de bedrijvigheid der stoomgemalen als het
kisten van een doode schuwt.
Gun het nog deze weinige oogenblikken van geluk in de opalen vreugde
van uw sluimerend sterven.
Laat het zich nog tot het laatst mogen doordrenken met uw licht.
Laat het nog tot het laatst den warmen adem van uw koeien liefkoozend
langs zich voelen strijken en den hoefslag hooren van uw sterke paarden
en het tjirpen van uw vogels en den golfslag die zich aan uw duinen
breekt. Laat het zich tot uw laats ten ademtocht verzadigen mogen aan
den geur der meidoorns en zich mogen koesteren in de zoete warmte van
uw grond...
Want het zal koud zijn, Walcheren, bitter koud rond het hart dat u heeft
liefgehad, wanneer ook deze laatste echo van uw lied waaraan het zich
had vastgeklampt, verwaaid zal zijn boven het puin van deze wereld...
Ook Martinus Nijhoff ziet kans vanuit Den Haag tot Middelburg
door te dringen. Er bestaat een foto waarop hij temidden van een
tiental andere mannen in een zeilende sloep vlakbij Groot-
Valkenisse zit, 'opstapplaats Piet Lampert'. Biggekerke heeft
zwaar geleden. Bij het bombardement op het dorp, 17 september
1944, laten meer dan 50 mensen het leven.
Het dorpsgezicht, eens met toewijding getekend door de fiets
vriend Oud, is voorgoed geschonden. De 'dichter en grenadier',
als kapitein der reserve gewond geraakt bij de Grebbeberg, zinkt
de moed in de schoenen.13 Wat zal hij nog zoeken op dit verloren
land? Achter het huis, tussen Groot- en Klein-Valkenisse is met
veel beton een tankversperring aangelegd. Iets verderop ligt het
Duitse opleidingskamp.
Meer naar het dorp zijn bunkers en barakken verrezen.
De Festung Walcheren laat haar grimmigste gezicht zien. Pas later
wordt het gruwelverhaal van de executies in de duinen bekend.
Het 'Kruis van Schreijenberg' markeert die plaats. Eens per jaar
worden bij de gedenkplaat aan de Valkenisseweg, die vroeger
Zandweg heette, bloemen gelegd. Omwille van de vrijheid, het
bericht van de zee.14
143
