Beelden van Walcheren
anno 1916
uit een vergeten doos
SIARD DWARSHUIS
Üyamiliepapieren? Foto's? Welnee joh, had oom Jan gezegd.
Er is in 1944 een granaat bij ons ingeslagen, waardoor alle papie
ren van je grootouders verbrand zijn. Sorry, er is helemaal niets.
Maar toen oom Jan Wouda in 1992 op 88-jarige leeftijd gestorven
was, vonden zijn dochters in een donker hoekje de vergeten doos.
Boordevol foto's en ansichtkaarten, briefjes en andere memorabi
lia vanaf het eind van de negentiende eeuw tot in de Tweede
Wereldoorlog. Alles verzameld door oom Jans schoonmoeder
Greet de Wolf (1882-1962), die 41 jaar lang getrouwd is geweest
met W.G. Lijesen (1880-1945). De doos is het begin geworden van
een heus Lijesen-archief.
Met Zeeland heeft de voornamelijk in Noord-Holland opgegroei
de leraar tekenen Willem Lijesen niets van doen gehad, behalve
in de Eerste Wereldoorlog, naar uit het Lijesen-archief blijkt.
Lijesen woonde toen in Hilversum, in een woning die gebouwd
was door zijn toenmalige werkgever, de architect Hanrath.
Als dienstplichtig tweede luitenant bij de Landweer heeft hij
van juni 1916 tot het voorjaar van 1917 op Walcheren gediend.
Een brief aan zijn vrouw in Hilversum (met illustraties) en drie
briefkaarten uit Zeelandzijn uit die tijd bewaard gebleven.
Willem Lijesen keek er zijn ogen uit.
Linkerbladzijde:
Een pagina uit
een brief van
luitenant Lijesen.
Luitenant Lijesen keek er zijn ogen uit
^ij zal pas na middernacht in Hilversum op de laatste trein naar
Amersfoort zijn gestapt. Door niemand uitgewuifd: zijn vrouw
lag ziek in bed. Om op donderdag 27 juni 1916 om half twee
's ochtends aan te komen in het militaire kamp De Vlasakkers.
Maar waarom laten wij de tweede luitenant Lijesen zelf niet aan
het woord, in de brief die hij twee dagen later uit Biggekerke
naar huis zou sturen?
197
