UIT EEN VERGETEN DOOS
Nederlandse leger niet voor niets gemobiliseerd was. En dat de
Landweer niet in Walcheren was neergestreken om duimen te
draaien.
"Ik moest je de groeten nog doen. Onze overste informeert steeds of je al
weer beter bent. Hij wil mij te werk gaan stellen op 't regimentsbureau.
De dienst is overigens nog al druk. Ik had het niet gedacht. Men hoort
hier alle dagen het donderen van 't geschut, ook 's nachts. Iedere week
hebben we een avondvelddienst."
Maar Willem Lijesens eerste belangstelling geldt nog steeds het
eiland Walcheren. Op een andere kaart ('Valkenisse, Panorama'):
Panorama Valkenisse
"Deze afbeelding geeft een kijkje op onze omgeving. Biggekerke ligt
namelijk aan den voet der duinen. Als ge op een dezer duintoppen (ze
zijn zeer hoog) staat, ontrolt zich een panorama voor de oogen, zo
schoon, als ge in Nederland weinig zult aantreffen. Dat komt daardoor,
dat hier de kleibodem direct aan de duinen grenst, waardoor ge niets
anders dan vruchtbare velden, hoeven in 't groen verscholen, dorpjes
met aardige torentjes en roode daken, knussige huisjes ziet.
In bewondering heb ik op dezen duintop gestaan. Keerde ik mij om dan
zag ik de zee, want de duinenrij is hier zeer smal. Bij onze compagnie
waren veel jongens die nooit de zee hadden gezien, en in extase die af- en
aanrollende golven gadesloegen met hun witte kuiven."
202