In de wat ruigere vegetaties leeft de Bruine Kiekendief. Op een aantal plaatsen is er spontane opslag van bomen, Wilg en Zwarte els, een moerasbos waarin de zangvogels Winterkoning en Fitis veelvuldig te vinden zijn. Het is een in nationaal, zelfs internatio naal opzicht belangrijk gebied. Landschappelijk wordt het gebied bepaald door natuurlijke vegetatie, agrarisch gebruik en de aanwezigheid van met popu lieren begroeide dijken. De beslotenheid van het landschap met de beplante dijken wordt verder geaccentueerd door de singels rond de boomgaarden, het moerasbos, de vrijstaande bomen en de knotwilgen. In het gebied zijn er enkele historische, monumen tale boerderijen met typische kenmerken van het Zeeuwse erf, zoals huisweitjes met hoogstam fruitbomen. Pleinenplan gemeente Borsele L^r n 1994 is het project 'De pleinen van Borsele' aangewezen als officieel voorbeeldproject van het Ministerie van Volkshuis vesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu (VROM). Het pleinenplan vormt een strategie voor de verbetering van de kwaliteit van de openbare ruimte. Pleinen nemen in de dorpen van de gemeente Borsele een centrale plaats in. Naast een aantal algemene kenmerken vertonen ze een grote mate van verschei denheid. De algemene kenmerken hebben te maken met de maat van de huisjes, die bescheiden van omvang en hoogte zijn. Soms zijn de huizen zelfs zo laag dat de pleinwerking niet door alleen een gevelwand tot stand kan komen. Dit is bijvoorbeeld bij het grote dorpsplein van Borssele het geval. Dit rechthoekige plein van 89 x 140 m wordt in feite door de aanwezigheid van de lindenbomen gemaakt. Het bladerdek van de linden geeft een extra dimensie en de noodzakelijke beslotenheid om van een echt plein te kunnen spreken. Het Borsselse plein is letterlijk op de tekentafel ontworpen en vormt een ruimtelijk geheel met de omliggende Borsselepolder, die volledig is opgebouwd uit vier kante verkavelingsblokken. Kenmerkend voor het dorp is de gedraaide ligging ten opzichte van het vierkante verkavelings patroon. Het dorp geniet bekendheid tot ver buiten de landsgren zen. Architecten en stedebouwkundigen uit Italië hebben het dorp en de polder bezocht. Dit is opvallend omdat Italië zeker niet onderbedeeld is als het gaat om Renaissance-schoon. Naast op de tekentafel ontworpen pleinen zijn er in de gemeente min of meer spontaan gevormde pleinen. Zo is het dorpsplein van Oudelande 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 1997 | | pagina 23