ECOLOGISCH ONDERZOEK
ZEELAND
Egbert Duursma was een chemicus die zijn sporen had verdiend
in onderzoek naar organisch materiaal in zee en die veel studie
had verricht aan het gedrag van verontreinigingen, zoals door
zware metalen en PCB's. Hij had op het Delta Instituut ook de
nodige technische apparatuur en know-how bijeengebracht om
deze stoffen te analyseren.
De samenwerking met Rijkswaterstaat, waarin ook dr. Piet Nien-
huis een belangrijke rol had als projectleider van enkele zeer grote
projecten, vooral rond de Oosterschelde, had als belangrijk effect
een sterke groei van het personeelsbestand en de wetenschappe
lijke capaciteit van het instituut. Veel onderzoekers die als jonge,
tijdelijke onderzoekers in het instituut begonnen, zijn nog steeds
actief op tal van plaatsen elders in Nederland, dikwijls op belang
rijke posities in de Nederlandse onderzoeks- en onderwijswereld.
Werken op het Delta Instituut is blijkbaar een goede leerschool.
De samenwerking met Rijkswaterstaat en het zich toespitsen op
de milieuproblematiek rond de Delta had ook een nadeel: het
Delta-instituut richtte en profileerde zich sterk op de lokale pro
blemen en werd daarmee dan ook geassocieerd. Met het einde
van de Deltawerken kwam ook het einde van het instituut in
zicht, temeer daar de oorspronkelijke opdracht van het instituut
vervuld leek. Toen Egbert Duursma in 1986 naar het Nederlands
Instituut voor Onderzoek der Zee op Texel vertrok, bleef de direc-
Dr K.F. Vaas,
de eerste directeur
van het Delta-instituut
voor Hydrobiologisch
Onderzoek.
Dr E.K. Duursma
samen met
H.M. Koningin
Juliana in 1980.
45
