ECOLOGISCH ONDERZOEK IN ZEELAND
maar toch niet op alle, en dat een herschikking van het onder-
zoekspotentieel de internationale positie van die instituten
aanzienlijk zou kunnen versterken. Hierbij speelde sterk het
argument dat een instituut waarin de ecologie van zowel zoet
water, als van zout water en van land bestudeerd werd, inter
nationaal zeer goed zou scoren. Het lag dan ook voor hand om
al het ecologisch onderzoek binnen de Akademie te bundelen.
Dit was het begin van de oprichting van het Nederlands Instituut
voor Oecologisch Onderzoek (NIOO) dat officieel in 1994 na een
ingrijpende reorganisatie het licht zag. Het NIOO heeft nu een
algemeen directeur, Prof. Wim van Vierssen. De hoofdzetel is in
Nieuwersluis. Daarnaast heeft het NIOO drie centra met een
eigen Directeur Onderzoek, waaronder het Centrum voor Estua-
riene en Mariene Oecologie (CEMO) in Yerseke, zoals het Delta
Instituut vanaf die tijd genoemd wordt.
De late jaren tachtig en het begin van de jaren negentig waren
organisatorisch turbulente tijden voor het Delta Instituut, maar
ook in het vak van de wetenschapper voltrok zich een revolutie.
In de beginjaren van het Delta Instituut geven het klassieke beeld
van de kamergeleerde en het cliché van de ivoren toren wellicht
een goede beschrijving van de werkelijkheid: onderzoek was een
puur individuële zaak met als belangrijkste drijfveer nieuwsgie
righeid en interesse van de onderzoeker. Wetenschappers vorm-
Het NIOO-CEMO
beschikt over goed
uitgeruste laboratoria
voor de analyse
van stoffen in water,
sedimenten en orga
nismen. In het bodem
lab worden analyses
verricht van stikstof,
fosfor, koolstof,
silicium en allerlei
zware metalen met
massaspectrometers,
atomaire adsorptie-
spectrofotometers en
element-analysers.
47
