OIOGISCH ONDERZOE
vogels worden op tal van manieren steeds meer bedreigd in hun
rustgebieden en voedselbronnen. Een brede studie van de ecolo
gie van dit systeem is daarom van internationaal belang.
Opeenvolgende groepjes onderzoekers reizen dat jaar naar dat
afgelegen, vrijwel onbewoonde gebied om onder uiterst primi
tieve omstandigheden gegevens te verzamelen. Vanuit de werk
groep schor-oecosystemen neemt dr. Hemminga deel aan de
expeditie. Hij doet onderzoek aan de zeegrassen die daar uitge
strekte vegetaties vormen op de intergetijdeplaten en in de ondie
pe delen van het kustwater. Zij vormen een belangrijke voedsel
bron voor onze steltlopers. Zeegrassen zijn evenals schorplanten
wortelende, zaadvormende planten, maar zijn veel beter aan
gepast aan langere periodes van overstroming door het getijde
water; vele soorten groeien zelfs als echte waterplanten perma
nent onder de waterspiegel.
De Mauretanië-expeditie van 1988 vormt het begin van geleidelijk
aan in omvang toenemend onderzoek aan zeegrassen binnen de
werkgroep. Op dit moment (mei 1997) voeren zes onderzoekers
van diverse nationaliteiten (promovendi en post-docs) binnen de
werkgroep full-time onderzoek uit aan zeegrassen. De internatio
nale opzet is vereist door de alom geconstateerde vervuiling van
kustwateren, die het voortbestaan van zeegrasvegetaties overal in
de wereld bedreigt. De situatie in Nederland is een treffend voor
beeld van de kwetsbaarheid van deze mariene planten en van de
D Marten Hemminga
en doctoraalstudente
Nancy de Bakker
de bemonstering van
een spartina-vegetatie.
57
