Les ateliers de l'enfer
Zwarte zeilen, de wieken schieten door de vang,
zwarte zeilen achter de zeisen. Wat opging
raakt verloren: stenen voor sterren, voor koren st
De vogelzwerm geteld, zijn vlucht berekend,
de steenvrucht zonder misbaar geborgen.
Achter De Drie Klauwen brandt de lucht.
De as valt rond de Roos van Banda Neira, verdei
dan ons naamloos erf waar het veulenvlies
het onheil weert. De schouwer werd een ziener.
Achter zwarte zeilen wiekt het gezang
dat hoger reikt dan De Vleugelhof waar
op de satansbalk de ketting klinkt
en de zondag dood valt van verschrikking.
