Een winter op Taasinge
Over de drijvende velden
schrijft de wind en jaagt de sneeuw
door de eiken. Een blonde storm
bevriest de sporen. Hier doolt
de schim van Sparre die dooi
de wolken breekt, hier waait
het leven door de tijd. Achter het eiland
zijn de zeilen geteld en lokken
de vrije vlakten waar groot en grijs
de oude stormen sterven.
