Armoede is
altijd schilderachtig
COR VAN DE POEL
Twee eeuwen uit het leven van molenmakers De Troije
BL^rin en eruit voor vijf cent" was volgens familie-overlevering
in de negentiende eeuw een interessante attractie op de
Middelburgse kermis, die vooral boerenjongens uit de omgeving
trok. Nadat de (brood)-dronken jongeman de entree had betaald,
betrad hij een halfduistere tent, waar twee gespierde heren hem
vastgrepen en hem in één handige beweging bij kop en kont aan
de andere zijde naar buiten wierpen. De prijs van vijf cent lijkt me
wat gechargeerd voor de korte maar spannende belevenis.
De genoegens van het kermisfeest, waarvoor men soms een jaar
lang gespaard zou hebben, eindigden veelvuldig in dronkenschap
en vechtpartijen. Met een beschuldigende vinger werd veelal
gewezen naar de Westkappelaars, die een speciale truc zouden
toepassen bij het vechten.
Zij zouden bronzen vierduitstukken scherp slijpen en daarmee
hun tegenstanders bewerken. Dat gaf vaak lelijk zwerende won
den. "Die Vikings stonden voor niets," zo luidde de uitleg. De
dienders konden de daders bijna nooit betrappen, want het was
nogal gemakkelijk na een haal het originele wapen ongemerkt uit
de vingers te laten vallen. Inmiddels weten we, dat de Skandina-
vische afkomst van deze Zeeuwen ernstig in twijfel getrokken kan
worden. De Vikings zijn natuurlijk weieens voorbij gekomen en er
zal wel een aantal zijn bezweken voor de vele charmes van het
Walcherse land en andere schoonheden ter plekke. Maar dat is
later menigmaal door vluchtelingen om geloofswille en andere
immigranten nagedaan.
In een reisatlas uit 1773, onlangs heruitgegeven door Robas in
Weesp, werd tegen ander vertier gewaarschuwd. Aanbevolen
werd vooral te voet van Middelburg naar Vlissingen te wandelen
"langs een vermakelijken Steenweg, waar nevens eenige gevaarlijke
Voetangels leggen, bestaande in Huizen met Uithangborden, waar aan
men wel merken kan, dat den Huisbaas meer Meiden dan Knechts houd,
om zowel Inwoonders als andere te dienen, welke Voetangels alle brave
154
