AFSCHEID VAN JACOB CATS
Ik houd van het taalgebruik van Bredero; het is direct, zonder
opsmuk en vertoon van geleerdheid.
Daarentegen ben ik geen aanhanger van de spitse en ingewikkel
de stijl van mijn jonge vriend Huygens, die in de Engelse dichter
John Donne zijn voorbeeld heeft gevonden. Ik wil gelezen worden
door ambachtslieden, boeren, kooplieden, vissers, schoolmeesters
en iedereen die de kunst van het lezen machtig is. Gelukkig horen
daar steeds meer vrouwen toe. Ik weet dat ik hiermee een niet
algemeen aanvaarde mening verkondig, maar in mijn opvatting
die ik ook in mijn nieuwe dichtwerk verkondig, moet het meisje
scholing en onderricht ontvangen en moet ze haar speciale talen
ten kunnen ontwikkelen.
Om terug te komen op mijn speciale eigenheid als dichter, ik wil
een verstaanbaar dichter zijn en een opvoeder van het volk. Daar
bij wil ik de lezer prikkelen tot verder lezen. Door veel prenten bij
mijn werk af te drukken en door amusante verhalen in te lassen.
Ik denk dat die opzet geslaagd is gebleken.
Afscheid
Cats heeft me intussen rondgeleid op het Munnikenhof en me bij
zonderheden verteld over de geschiedenis van het Middeleeuwse
gotische huis. Hij laat me ook zijn boomgaard zien en niet zonder
trots de Franse tuin. Het is een fraai stukje tuinarchitectuur.
'Het heeft mij moeite gekost dit allemaal te verkopen. Dit buiten
huis en mijn huis aan de Noordstraat in Middelburg heb ik ver
kocht in de overtuiging dat een definitieve breuk met het verleden
een beter begin is voor een nieuwe functie.'
Het is tijd voor een overvloedige maaltijd. Hij blijkt zelf de eetlust
Het Munnikenhof
in 1618.
173
