DE DELTA
Henk Saeijs speelde
een baanbrekende rol
bij de ontwikkeling van
integraal waterbeheer
in Nederland.
Carel Colijn werkte als
jong planoloog bij de
Deltadienst. Hij is
nu Directeur Ruimte,
Milieu en Water van de
Provincie Zeeland.
Lessen
Henk Saeijs was tot voor kort Hoofdingenieur Directeur van de Rijks
waterstaat in Zeeland en is Bijzonder Hoogleraar Waterkwaliteits-
beleid en Duurzaamheid aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam.
Hij kwam begin jaren zeventig als eerste bioloog bij de Deltadienst.
Ferguson, de toenmalige Hoofdingenieur Directeur had de visie
dat Rijkswaterstaat zich niet alleen moest buigen over de technische
problemen van dammen, sluizen en sluitgaten, maar ook oog moest
krijgen voor de effecten van de ingrepen op de bekkens achter de
dammen. Het milieu dus.
Saeijs speelde als hoofd van het milieuonderzoek bij de Deltadienst
een baanbrekende rol in het omgaan met deze bekkens of water
systemen.
Begonnen werd met systematisch onderzoek naar ecosystemen en
de effecten van waterbouwkundige werken op de vogels, vissen,
schelpen, wormen, enzovoort in de bodem. Zo leerde het Deltaproject
ons de lessen van de watersysteembenadering en het integrale water
beheer. We kwamen erachter dat water, de bodem eronder, de oever
ernaast, de vogels, de vissen en andere organismen een onderling
samenhangend systeem vormen en dat water vele functies kan
hebben en dat je dus 'met z'n allen om de tafel moet gaan zitten'.
Saeijs: "Je moet leren luisteren en leren omgaan met watersystemen.
Luisteren, door ze goed te onderzoeken, te ontdekken waar hun
grenzen liggen en hun mogelijkheden. Omgaan, door goed te kijken
hoe ze reageren op veranderingen door menselijke ingrepen."
Carel Colijn, vandaag de dag directeur van de Directie Ruimte,
Milieu en Water bij de Provincie Zeeland, speelde als jong planoloog
bij de Deltadienst een belangrijke rol bij de ontwikkeling van dat
integrale waterbeheer.
Colijn: "In de Stuurgroep Oosterschelde gingen we aan het werk.
Later bleek dat we eigenlijk met integraal waterbeheer bezig waren.
Alle belangen zaten daar om de tafel, namelijk: visserij, de water
schappen, landbouw, recreatie, scheepvaart, natuur. We maakten een
uitgebalanceerd plan. We leerden ook dat je prioriteiten moet stellen.
Wat wil je met een systeem. Na de keuze voor een stormvloedkering
in de monding was de hoofddoelstelling voor de Oosterschelde
zelf niet zo moeilijk: natuur. Maar de keuze van je doelen moet ook
gebaseerd zijn op kennis van de mogelijkheden van het systeem.
Niet alles kan overal."
Zeeuwen roeren zich
Naast de lessen van de watersysteembenadering en het integraal
waterbeheer was er nog een wat hardhandiger les: de maatschappelij
ke en politieke oppositie tegen een dichte dam in de monding van de
10
