ARTS ZONDER GRENZEN
autoriteiten geen raad mee en stuurden mij van het kastje naar de muur vice
versa. De eigenaar van het Chineesche restaurant waar wij den eerste dag
in Parijs zulk een godenmaal hadden gebruikt, vergeleken bij de doorgestane
ontberingen, bracht ons voor een civile [schappelijke] prijs met zijn auto
naar Lyon. Zelfs in Nevers, dat op een uur afstand ligt van de grens tus-
schen bezet en onbezet gebied, verzekerde men ons op de Mairie dat we er
nooit zouden komen, zoodat we met kloppend hart de Duitsche barrière
naderden. In tien seconden waren we evenwel doorgelaten en aan de
Fransche zijde even snel. Ik geloof dat wij er ook zonder speciaal document
door gekomen zouden zijn, zoolang het bij de auto behoordende papier in
casu het laissez-passer van den Chinees, maar het Duitsche stempel droeg.
Van Lyon gingen we per trein verder. In Monte Carlo werden we als
herrezenen begroet want het gerucht dat wij beiden aan de Belgische
grens waren gefusilleerd had zich snel verspreid.
Naschrift
Zoals in de inleiding werd geschreven, werd dit relaas nooit eerder
gepubliceerd en is derhalve ook buiten de geschiedschrijving 1940-
1945 gebleven. Alleen de rapporten over de inspectie van de onder
komens van de vluchtelingen uit Vlissingen op de dorpen op 15 en
16 mei 1940 en de "reddingstocht" naar Kleverskerke op 17 mei zijn
in het archief van het Rode Kruis te vinden.
De doodsverachting van Van Tricht is wellicht een gevolg van de
Parijs 1940. tragische dood van zijn drie kinderen, waarna het leven voor hem
Champs Élysées. niets anders betekende dan een cynisch spel met de dood.
138
