f
ASH OK BHALOTRA
;'f In mijn professionele leven is deze opdracht de mooiste geweest die ik kreeg.
Voor mij was dat een bevestiging van iets bijzonders van Zeeland. Die spon
taniteit van 'ja, zo moeten we gaan denken'. Dat kan alleen als er een cul
tuur is van meedromen en meedenken en niet de arrogantie van 'we weten
het al'. Een cultuur die zich kwetsbaar opstelt roept altijd tederheid op. Toen
P ik die Oosterscheldekering zag, dacht ik: "Dit is geen techniek! Dit is een
culturele daad!" Aan de ene kant een kering om te temmen, onder de knie te
krijgen, te vechten (tegen het water), aan de andere kant een dam om
de natuur te koesteren. Die hele Oosterschelde-kering is een culturele daad!
Het feit dat je iets wilt sparen en tegelijk iets wilt bestrijden. De grens van
die twee, dat fascineert me. Ik bén een grensbewoner! Toen bedacht ik dat de
kwetsbaarheid die zich in de natuur en in de cultuur afspeelt, de yin en de
yang van die twee, die kwetsbaarheid moet de motor van het masterplan
zijn. Ik heb toen gezegd: Neeltje fans, daar moet je letterlijk en figuurlijk
eerst zand overheen gooien en daarna kun je uitgraven en daar functies
- pret, recreatie, commercie - een plek in geven. Eerst de natuur, de gemaakte
natuur, want ik geloof in maakbaarheid. Het eerste beeld dat ik had was een
.Het '<anaa' ,d°°,r deken van duinen over Neeltje lans en dan gaatjes maken voor het informa-
Walcheren verbindt J
Middelburg en Vlissingen tiecentrum, het waterpavüjoen, het windpamljoen. Dat windpaviljoen is er
met elkaar: een uitdaging nog niet, maar dat moet er ook een keer komen, aan de buitenkant van de
voor creatieve ideeën, dijk met een as die verbindt....
sxgHl X
-
176
