ALDO VAN Y C K
Supervisor Van Eyck op
inspectie in de Maisbaai.
17 augustus 1990.
(Op de rug gezien
Lucien Lafour)
de openbaarheid en een einde te maken aan het gebied als bij wijze
van spreken de ideale plek voor het geruisloos laten verdwijnen van
goederen en personen.
Van Eyck kwam in dienst van het gemeentebestuur van Middelburg
en kreeg de opdracht het stedenbouwkundig plan te ontwerpen en
de supervisie uit te oefenen over de architectonische ontwerpen.
Voortvloeiend uit de samenwerkingsovereenkomst die de gemeente
in 1987 sloot met de ontwikkelaar 'Maisbaai -Combinatie', verkreeg
Van Eyck in de praktijk het bindend adviesrecht over de keuze van
de architecten. Minder geïnspireerd door verlangen naar steden
bouwkundig of architectonische esthetica, alswel voortgedreven door
een platte behoefte aan kwantiteit, mocht de Woningbouwvereniging
Middelburg op basis van haar primaat zich onttrekken aan het geko
zen regiem. Het bouwkundig resultaat kreeg daardoor niet de kwali
teit die alleszins mogelijk was geweest. Maar dit terzijde.
Door Van Eyck een spilfunctie te geven in het ontwerpproces nam
het College van B W, gesteund door de gemeenteraad, de belang
rijkste beslissingen, die bepalend zouden zijn voor de uiteindelijke
vormgeving van het plangebied in al zijn functionele details.
De nieuw te graven uitbreiding van de Dokhaven werd door Van
Eyck opgeschoven in de richting van de kop van de Dokhaven, zodat
er een brede bouwkavel ontstond langs de Maisbaai. De situering van
het V.O.C.-gebouw op een eilandje, verbonden met een nieuwe extra
brug, kwam zo te vervallen. Het niveauverschil tussen maaiveld en
waterpeil in de Dokhaven werd overbrugd door een tussenniveau
te introduceren. Dat werd een ruim wandelpad rondom de haven,
op een zodanige hoogte dat zonder klauterpartijen van een schip op
de wal en omgekeerd kon worden gestapt. Vormgeving en functie
186
