y
ZEELAN DIALIED,
JANUARI
KONINKLIJKE ZEELANDIA
DE V
BAKKER!»
I ZINGEN IN
KOOR -7?:
WLJZE: IN NAAM VAN ORANJE; ENZ
- ZEELANDIA'S PRODUCTEN IEDERE BAKKER BEKEND.
NIET EEN ONZER, DIE DAT ONTKENT
- ZEELANDIA'S ARTIKELEN BEVALT IEDEREEN
ALLE BAKKERS, DIE BAKKEN ER MEE.=
DAAROM ZINGEN DE BAKKERS NU ALLEN IN KOOR i
ZEELANDIA'S PRODUCTEN, DAAR GAJE MEE DOOR
EN ZOO 6AAN DE BAKKERS VOORUIT! (BIS),
NIETS DAN LOF
OVER
ZEELANDIA ARTIKELEN
Een blad uit de verjaar
dagskalender die in
1925 ter gelegenheid
van het jubileum werd
uitgegeven.
Sweetened Fat
Nu we het toch over de tijd van vlak na de oorlog hebben moet
verhaald worden van een andere aanzienlijke bron van inkomsten
voor Zeelandia. In die tijd golden er voor het U.K. strikte importbe
perkingen, met name voor suiker en vetten. De Britse cakefabricage
kreeg het daardoor erg moeilijk, want het betroffen basisgrondstoffen
voor haar productie. (En wat is een Engelsman zonder cake bij zijn tea?)
Een mengsel van vet en suiker (sweetened fat) viel niet onder de
importrestricties (hetzelfde gold trouwens voor fondant). Zeelandia
heeft in de periode van 1947 tot 1950 duizenden tonnen vet gesmolten,
er suiker doorheen geroerd, het mengsel in vetvrij papier verpakt en
in houten kistjes verzonden. Dat ging met scheepsladingen (coasters)
tegelijk. Herman Doeleman heeft in zijn lagere schooltijd een aardige
zakcent kunnen verdienen aan het dichtspijkeren van die kistjes.
Dat vond hij leuk werk, maar hij werd destijds al geconfronteerd met
de fabrieksdiscipline. Als hij zich op woensdagmiddag samen met
een vriendje van de lagere school meldde voor het dichtspijkeren van
kistjes kon het gebeuren dat Kees Kloet hem opdroeg eerst andere
klusjes op te knappen. Dat vond hij bepaald vervelend, maar er hielp
geen lievemoederen aan. Wie in de fabriek ging werken moest zich
onderwerpen aan het regiem van
de bedrijfsleider.
Er waren meer ondernemingen
in Nederland, die een contingent
te exporteren sweetened fat toe
gewezen kregen. De toenmalige
adjunct-directeur van Zeelandia
belast met exportzaken was
E.P.J. Krips, een aangetrouwd
familielid. Hij had goede connec
ties in Den Haag. Het lukte hem
om een behoorlijk groot contin
gent voor Zeelandia te krijgen.
Waar anderen met dure installa
ties hun industriële capaciteit
aanpasten om meer te kunnen
produceren, doorzag MD dat
het een tijdelijke zaak zou zijn.
Met eigen mensen en eigen
machines is er hard in drie
ploegen dag en nacht gewerkt
om sweetened fat te produceren
en verzendklaar te maken. Toen
in 1950 het verhaal van het swee
tened fat over was had Zeelandia
er weinig in geïnvesteerd, er veel
geld aan verdiend, en er een
70
