HET ZEELAND BEELD VAN GUIDO METSERS
De vrouw met de gebro-
sleuteltjes 1973)
De Westkust. Achter de Zoetekreek en het Zwartegat hebben de stormen die
aangieren vanaf de Walvischstaart en de Sluissche Hompels, stuifduintjes tegen
de dijk geplakt. Groede, Nieuwvliet, de paalhoofden. Het is het centrum van de
Surrealistische Taferelen. Rond 1960 wordt er in alle kalmte een tramwagon
over de dijk gehesen. Het wordt het hoofdkwartier van de Buitendijkse Vrijstaat
Metsers. Zilte winden jagen rond de WagonLit. Moeder Pol, vader Hugo en de
kinderschap worden er één met zon, zee en wind, het slijpende zand en de strie
mende regens boven de Appelzak. Aan de overkant ligt Walcheren mooi weer te
spelen. Ver achter de Noordzee wacht een andere zee. Het zijn de bonte dagen
van weleer. De Metsersclan erkent slechts één buurman: het planken bierhuis
dat enkele weken per jaar dienst doet als uitvalsbasis van het kleinste maar druk-
besproken onderdeel van de Nederlandse Krijgsmacht. De Dienst Identificatie en
Berging verzamelt op aanwijzing van gemeentesecretaris Piet Verhage Duitse
gevallenen, handgranaten, bajonetten en Mausergeweren in de Pocket van
Breskens, in en rond Groede en
langs het weggetje van De Vuust.
's Avonds knetteren, na het blond
schuimend bier, de karabijnen en
klinken in en rond de uit de rails
gelopen wagon de verhalen over
de minder schone Beloften van
de Dood Ieders Vooruitzichten.
Bewogen zomers aan zee.
Een verloren paradijs?
115
