HET ZEELAND BEELD VAN GUIDO METSERS
'Helemaal gewóón zijn we nooit geweest. Ik hoor tot de zoveelste genera
tie asielzoekers. Onze oorsprong ligt in Midden-Europa, Bohemen. Mijn
grootvader is tijdens de Eerste Wereldoorlog vanuit België de streep
overgegaan, uitgeweken zoals zovelen. Zo zijn wij hier thuisgeraakt.
We hebben onze nationaliteit nooit opgegeven, mijn opa niet, mijn vader
niet en wij niet. Zou ik betalen om tot Nederlander verheven te worden?
Mijn kinderjaren zijn verknoeid op kostscholen, verder weg in Brabant
en Gelderland. Daarna kwam ik terecht in het Belgische leger. Ik weet
dus wat het is als mensen spreken over de Vlaamse emancipatie. Diepe
indruk heeft in die tijd een bezoek aan het Fort Breendonk, die gruwelij
ke fusilladeplaats, gemaakt. Dat zit, veertig jaar later, nog bij me.
Sokken, textiel, confectie en praten in mooie kamers, dat was Hulst.
Mijn vader was meer artiest dan fabrieksbaas. Op 1 mei speelde hij de
Internationale op zijn viool, een wonderlijke rondgang door de fabriek.
Hij moet iets Links hebben gehad. Hij was een tragische man met een
teveel aan talent: muziek, techniek, schilderen. Dat zo'n man van de Vol
heid met bijna lege handen kon staan! Het kwam doordat hij geen keuze
wilde, durfde en dus niet kon maken. Later, toen mijn broer een beroemd
acteur was, werd hij Hugo Metsers senior... Hij stierf en lag opgebaard in
ons garagetje. Ik meen dat ik hem toen pas heb leren kennen. Een groot
talent, een goed schilder. Als ik hem moet typeren zeg ik: mijn vader was
een bolle Mondriaan. En hij was hebzuchtig. Als een Metsers iets goeds
ziet, wil hij het hebben. Ik ben opgegroeid in een huis dat stikte van de
Desmets, Permekes en die andere mannen van de Leie. Kandinsky óók en
uit Zeeland Van Schagen en Kimpe. Ikzelf? Ik zou graag Het Lam Gods
willen hebben, voor op de zolder. Van Eyck. Daar hoor je de zilveren
klokken van de Renaissance luiden... Ik wil voelen aan schilderijen. Die
moet je dan bij je hebben. Reimond Kimpe kwam wel bij ons aan huis.
Dat was een vervelende man die eigenlijk alles nogal flauwtjes leende
van de grotere Leie-schilders. Hij was ook vrekkig. Ging mijn vader op
tegenbezoek, dan nam-ie altijd zijn eigen drank mee om niet droog te
hoeven vallen. Hugo Metsers. Ik heb zijn grafsteen gekapt, één van zijn
schilderijen in steen uitgevoerd. Een karwei. Had-ie dat moeten zien, hij
zou gezegd hebben: manneke, dat had u beter kunnen afgieten....'
