7 Zoutelande, 2000. Het huis is buiten het dorp gebouwd. Zee en duinen dichtbij.
Het dorp lijkt lamgeslagen door een net van verkeersdrempels, remmende paal
tjes en ander ongerief. De kerken heten er de beschouwelijk ingestelde toerist van
ganser harte en in kapitalen welkom. Hier wordt de eigenheid ontkend en naar
grootse zaken verwezen: de Parel van de Zeeuwse Riviera! Kan het een onsje
minder en een pondje beter? Op het erf van Guido, Rebecca en Michaja Metsers
lopen in een kleed van wit, zwart, groen en oogjesrood de gekorte Kaapse eenden.
Op de tafel Kaapse wijn. Temidden van de witte schimmel die ook aan de randen
van het badoord Zoutelande kleeft, is de Achterduinse Vrijstaat Metsers zoveel
als een groene oase. Een stukje cultuurtuin, een stukje wildernis, beelden, de bui
tenstelling van de schilder, een gulle wingerd. Wie op het duin klimt, ziet de ver
vloeiing van Schelde in Noordzee en heeft met Vlaanderen in het verschiet
Walcheren aan zijn voeten. Amaai! Ze moeten maar afscheiden, vindt de schil
der. Ze moeten er maar een zelfstandige republiek van maken. Walacria. Dat is
beter voor iedereen. Vindt de schilder.
jouden Delta (1996)
121
