MEER DAN HONDERD JAAR LOONTJENS
ge, industriële, Franstalige Wallonië. De rijkdom van een veel vroeger
Vlaanderen was nog slechts zichtbaar in historische stedelijke decors; de
actuele armoede verscherpte na de landbouwcrisis in het laatste kwart
van de 19e eeuw. Wie een beeld wil, kijke naar het schilderij 'De bieten-
oogst' van Emile Claus, te zien in het museum van Deinze. Het is niet ver
van de geboorteplaats van Hector Loontjens geschilderd in de herfst van
diens geboortejaar. Wie een sfeer wil leze Suiker of Het verdriet van België
van Hugo Claus.
Het gezin
In Rumbeke werden de eerste kinderen geboren. De latere kinderen - ook
Hector - kwamen in Hooglede ter wereld. Dat was nadat vader Constant
in Hooglede meer grond kon verwerven en zich ging vestigen in een
boerderij aan de Kleine Stadenstraat. Het was kennelijk voor moeder
Maria niet meer nodig om er nog een café bij te houden. Ze had haar
handen vol aan het gezin, de tuin, het kleinvee, zoals dat in die tijd
gebruikelijk was. Met hard werken en doorzetten was er ten opzichte van
Rumbeke verbetering ingetreden. Verdriet bleef het gezin overigens niet
bespaard. Uiteindelijk kregen Constant en Maria veertien kinderen. Toen
Hector als dertiende ter wereld kwam waren er al drie gestorven. Ze zijn
niet ouder dan een jaar geworden. Zijn oudste zus stierf toen hij zes was
op 23-jarige leeftijd in 1895. Zijn jongste zusje stierf op 29-jarige leeftijd in
1920. Toen was Hector inmiddels in het Nederlandse Goes terechtgeko
men. Bij haar begrafenis kon hij niet aanwezig zijn, net zomin als bij die
van zijn moeder acht jaar later. Ook bij de begrafenis van twee oudere
broers moest hij verstek laten gaan. Dat was een bittere consequentie van
zijn formele desertie uit het Belgische leger.
Bietenoogst van
Emile Claus.
14
