Magere en vette jaren
DE LAATSTE WEERVISSERS
Het laatste decennium is de situatie totaal veranderd: de vismijn is ver
dwenen en niet alleen de 'omvis', maar ook alle ansjovis wordt nu door
de weervissers aan huis verkocht aan particulieren. Zodra de eerste
ansjovis aan de wal wordt gebracht, gaat dat nieuws als een lopend
vuurtje door de stad en komen velen om een maaltje verse ansjovis, waar
ze al gauw drie rijksdaalders per kilo voor betalen. Er zijn nu in Bergen
op Zoom en in Goes zelfs al restaurants die de verse ansjovis als streek-
specialiteit op de menukaart hebben staan. Het was de Bergse restaura
teur Jos Machielsen, die tien jaar geleden in zijn 'vistro' Hildernisse een
'A-A-A-menu' introduceerde, waarbij de drie A's staan voor de drie culi
naire specialiteiten van Bergen op Zoom: asperges, aardbeien en ansjovis.
Als er ergens sprake is van magere en van vette jaren, dan wel bij de ansjo
visvissers. Sommige jaren komt de ansjovis gewoon niet opdagen en gaan
de vissers elk tij tevergeefs naar hun visserij. Het enige wat ze zo'n seizoen
vangen is wat sprot en andere 'omvis'. Plus af en toe een handvol ansjovis.
De verschillen tussen het ene jaar en het andere zijn spectaculair.
Al wadend naar de punt Professor Korringa, de visserijbioloog, berekende dat de gemiddelde
wordt het drijfnet ingekort. vangst in de Oosterschelde tussen 1878 en 1940 50.000 kilo ansjovis per
56
