HET
ZEELAND BEELD
VAN
HANS WARREN
Juli aan de Scheldedijk
Wit dons kleeft op het vuile schuim
dat rimpelloos over de slikken
de kust bevloeit. Er stierven krabben
en kwallen droogden tot een vlies.
Laag strijken vale meeuwen over,
ze ruien en hun harde pennen
dalen in puntige spiralen.
Het gras tussen de blauwe spleten
wolkt wrang stuifmeel. Lang geleden
vervloeiden horizon en water.
Hans Warren nam dit gedicht op in zijn bundel Eiland in de Stroom
(1951). Met de wetenschap van een halve eeuw later zou men er het
begrip onheilsverwachting aan kunnen verbinden.
109
