HET ZEELAND BEELD
VAN
HANS WARREN
Calandpolder
Er bestaat een heel feestelijke wet
die maakt dat een man, hoe oud hij ook is,
de verwelkte schoonheden van zijn generatie
kan laten voor ivat ze zijn, om zijn handen
te laten dwalen over stevige borsten
of, als hem dat beter lijkt, over de harde spieren
van jongelui die zijn kinderen, zijn kleinkinderen
zouden kunnen zijn. De Calandpolder
bestaat niet meer. Er ligt al lang
een vliegveld. Daar waar wij in paarse bloemen
zalig en rampzalig waren, steeg ik op
aan de zijde van een lachende aartsengel
om hem mijn geboorteland te kunnen wijzen:
daar,daar en daar zullen wij gelukkig zijn.
120
