KUNSTSCHILDER RUDOLF HAGENAAR
Als een oude meester
Op de Tekenacademie in Amsterdam leert Hagenaar alles behalve het pure
schilderen. Er zijn wel docenten die aandacht schenken aan de ambachtelijke
kant vair het kunstenaarsvak, maar ze zijn op één hand te tellen.
"Vrije expressie,' is de leus.
"Vakmanschap was een vies woord. Het vak leren, het schilderen echt
onder de knie krijgen, werd niet nodig geacht. Het belemmerde de spon
tane werking van elke student, en spontaniteit stond hoog in het vaandel
van iedereen in die tijd. Ik bedoel met 'die tijd' de zestiger jaren.
Ik wilde leren schilderen als een oude meester. Heb tenminste enige
pogingen daartoe gedaan. En m'n ogen naar schilderijen uit het verleden
goed de kost gegeven. Een soort van studiemateriaal achteraf gezien.
Ik dacht: dat wil ik kunnen. Ja, mijn leermeesters waren niet zozeer op de
Piazza del Quirinale 1
Olieverf/paneel academie te vinden, dan wel gewoon in het museum. Waar ik rondliep
69 x 79 cm. met m'n neus bovenop de schilderijen. In die tijd konden we het ons nog
133
