De strijd om de
open Oosterschelde
Herinneringen van een 'openhouder'
KEES SLAGER
Het is dertig jaar geleden dat voor het eerst in de Zeeuwse geschiede
nis een deel van de bevolking in opstand kwam omdat het zo karakte
ristieke getijdenlandschap dreigde verloren te gaan. Het deltaplan dat
een watersnood als van 1953 voorgoed moest uitbannen, betekende
immers het afdammen van de zeearmen van de zuidwestelijke delta.
Behalve dan de Westerschelde, waar de economische belangen van
Antwerpen zwaarder bleken te wegen dan die van de veiligheid.
Dat de veiligheid ook kon worden gegarandeerd zonder het getijden-
landschap - en het unieke watermilieu - te vernietigen, wordt heden
ten dage door steeds meer deskundigen van Rijkswaterstaat erkend.
Maar daar was anno 1971 nog geen sprake van. Optimale veiligheid
was het parool en dat kon uitsluitend bereikt worden door de zee
gaten af te dammen. Op dat moment waren ze ook al bijna allemaal
afgedamd. Alleen de grootste klus moest nog geklaard worden:
de Oosterschelde.
Op dat moment begon de Actiegroep Oosterschelde Open met haar
door velen hoofdschuddend bekeken poging het tij alsnog te keren.
Hoewel de werkeilanden al in de monding van de Oosterschelde lagen
en er zware draagtorens werden geplaatst voor de gondelbaan die het
zeegat moest dicht bombarderen met betonblokken, wist het groepje
activisten even de verbeelding aan de macht te brengen en het tij op
het nippertje te keren.
Het is een al weer bijna vergeten onderdeel uit de geschiedenis.
Ten onrechte, meent Kees Slager, die indertijd nauw betrokken was
bij de acties.
Er zou een boek te schrijven zijn over die woelige jaren (en misschien
moet dat ook maar eens gebeuren), maar hier een paar van zijn impres
sies uit die tijd toen journalisten tegelijkertijd actievoerder konden
zijn. Participerende journalistiek heette dat.
Mijn kennismaking met de acties voor een open Oosterschelde vloeide
voort uit mijn werk als journalist bij Het Vrije Volk in Rotterdam. Bij die
krant vormde ik in 1970 samen met twee collega's een tot dan toe niet
bestaande vakredactie; we hielden ons uitsluitend bezig met het milieu.
De zorg om ons leefmilieu begon toen erg in de belangstelling te komen,
23
