Kunstschilder Rudolf Hagenaar REBECCA VAN WITTENE Wie z'n voorgeslacht niet erkent heeft ook geen nageslacht Hij verontschuldigt zich voor zijn pantoffels. Schuifelt van de woon kamer naar de keuken. Halverwege staat zijn looprek maar in huis kan hij al zonder. Bekenden van de kunstenaar hebben me gewaarschuwd: 't is een man van weinig woorden. Hij posteert zich in een zetel en kijkt afwachtend. Formuleert langzaam en zorgvuldig, wikt en weegt. Keurig in het pak, voorkomend en bescheiden. Een gepensioneerd boekhouder, zou je denken. Hij mag dan niet breedsprakig zijn, vandaag zit de schilder op zijn praatstoel. Over zijn vak -de technische aspecten van het schilderen- spreekt hij graag en met passie. Met grote kennis van zaken, zelfs met humor af en toe. Soms twinkelen zijn ogen. Verder zit hij bijna roerloos -als een boeddhabeeld- aan tafel. Hier zit een man met een geheim. 129

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2001 | | pagina 131