Eerste studio ervaring
VAN MISSISSIPPI NAAR WESTERSCHEIDE
gingen met het door ons tot dan toe opgebouwde repertoire. Geert's
dobro, mandoline en banjo veranderden het geluid van de nummers
echter aanzienlijk. Wim de Vries kwam erbij op contrabas, voor het eerst
hadden we dus een echte bassist. The Down Home String Band, een
naam die verwees naar de vele snaarinstrumenten die we gebruikten,
was een feit.
We gingen steeds meer een mengvorm van Amerikaanse rootsmuziek-
stijlen spelen. We speelden in die tijd, lang voordat die term opgang
deed, echt 'unplugged', dus met onze akoestische instrumenten voor een
microfoon. Dat werd echter steeds moeilijker, soms kwamen we niet eens
boven het geluid uit dat werd geproduceerd door het aanwezige publiek.
Met ingebouwde elementen, die helaas niet het oorspronkelijke akoes
tische geluid van onze instrumenten konden weergeven, wisten we dit
euvel op te lossen.
In deze bezetting namen we in 1981 in de studio van Ron Konings in
Vrouwenpolder een cassette met 14 nummers op. 'Blues Ragtime' was
de titel. We verkochten die tijdens optredens, maar de meeste zijn bij
familieleden, vrienden en kennissen terechtgekomen. Het was een demo
waarop de verschillende muziekstijlen die we speelden te horen waren.
De cassette is inmiddels een collector's item geworden. Het is wel opval
lend, dat we bij Champagne Charlie een aantal van de songs uit die tijd
nog steeds op het repertoire hebben staan.
Bassist Wim de Vries vertrok en zijn plaats werd ingenomen door Rinus
Westveer. Die speelde 'old time mountain banjo' -een vijfsnarige banjo-
The Down Home Sering
>and in het Schuttershof,
1132. Links: Wim de Vries.
foto: Je//e Binsma
183
