KLEUR DE DELTA MET GRIJS eur, maar dan ook het complete interieur van zijn Noordwijkse woning. Samen met mijn oma verhuisde hij naar Haarlem om daar, in de nieuw bouwwijk 'Schalkwijk', een spiksplinternieuwe galerijflat te betrekken. E n moderne flatwoning in de Haarlemse wijk Schalkwijk 'oto: H.C. Droogh, 2002 /oorbeeld van modern nterieur in 1971 (Bron: omslag van A.A. Patijn, het moderne interieur). Licht, lucht en ruimte was het motto, het gemak van alles gelijkvloers. Tussen woonkamer en keuken was een voor mij als kind, fascinerende kast ingebouwd met twee deuren: een aan de keukenzijde en een in de woonkamer. Zo kon je tijdens de afwas vanuit de keuken de kopjes in de kast opbergen, om ze er vanuit de kamer tijdens het presenteren van de koffie weer uit te halen. Het hele interieur was nieuw. Een strak, Bauhausachtig bankstel van zwart skai, een theewagen van transparant glas en chroom, een licht teakhouten dressoir. Door de hele flat lag een lichtgrijs-beige vloerbedekking, met in de huiskamer een oranje karpet met kubistische motieven erop. De familie was ontsteld! Dat daar de leren clubfauteuils, de antieke eetkamer en de familieportretten voor hadden moeten wijken! Een DAF 55 met pienter pookje zou mijn opa's fascinatie voor nieuwe ontwikkelingen later nog completeren. Mijn opa stierf al vrij snel na deze ingrijpende ver huizing, maar mijn oma zou tot ver na haar tachtigste zelfstandig in de flat blijven wonen, voordat ze naar een bejaardenhuis ging om daar te sterven. Terugkijkend op hun leven moet ik consta teren dat mijn grootouders - en vooral mijn opa - vooruitstrevende en moderne mensen waren. Inspelend op nieuwe technieken en maatschappelijke veranderingen zochten zij hun weg door het leven, om zich op latere leeftijd als actieve, zelfstandig handelende senioren te ontpoppen. Daarbij waren ze, afgezet tegen hun generatiegenoten, de tijd in een aantal opzichten ver vooruit. 181

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2003 | | pagina 183