JAN VAN MUNSTER
Bebouwd wordt nooit meer onbebouwd
"De bedoeling is dat hier 333 caravans komen, elk op een stuk van zo'n
vierhonderd vierkante meter. Een luxe camping dus, maar het is natuur
lijk een gigantische schimmelplek erbij. In totaliteit gaat het om een
gebied van ruim 13,4 hectaren. Visueel lijkt het wel een paar honderd
hectaren: waar je ook staat in het landschap, je kunt het nauwelijks
omzeilen. Vlieg er maar eens overheen, dan zie je het pas goed. Iedereen
zal dan moeten bekennen dat ik niet overdrijf. In Noordwelle mogen
in vijf jaar zeven huizen gebouwd worden, maar 333 caravans: geen
bezwaar. Het is ook zo intens lelijk! 't Is niet meer en niet minder dan
blik op wielen. Een caravan is nota bene om in te rijden, om achter je
auto te binden zodat je er -als een soort zigeuner- mee door Europa kunt
trekken. Wat ze hier willen neerzetten, dat kan gewoon niet. Maar omdat
ze geen huizen mogen bouwen, plaatsen ze caravans. En die worden
specifiek gemaakt om te staan, daarom heten ze ook sta-caravans, het is
toch te gek om los te lopen. Ik gun iedereen natuurlijk z'n eigen vakantie,
ik zal niemand tegenhouden die erin wil gaan zitten, 't Is niet mijn
manier van vakantie vieren maar goed. En de campingbaas die hier komt
wil natuurlijk in zijn ogen de beste plek. Maar dan zeg ik: dat wil elke
campingbaas, bewaar die mooie plekken nou vóór de toeristen. Verknoei
ze niet, anders blijft er niks meer over! Als je een prachtige tuin hebt dan
zet je je bankje toch niet, bovenop de bloemen, op het mooiste stuk! Dan
zet je het juist op een plek waar je naar al dat moois kunt kijken. Hier
doen ze alles precies andersom. Dus de duurzame toerist -die je echt
nodig hebt, zeker voor de toekomst- die verdwijnt. Begrijp me goed: ik
zie ook wel in dat het toerisme en Zeeland onlosmakelijk met elkaar ver
bonden zijn. De recreatie is een belangrijke economische pijler, dat wil
ik niet onderschatten. Maar je moet het goed organiseren, je moet zorg
vuldig te werk gaan en het ruimtelijk goed inkleden. Maar ja: visie en
politiek gaan helaas niet altijd hand in hand."
"De mensen die hier regeren komen voor een groot deel uit RECRON-
kringen of ze zijn er indirect bij betrokken; het zijn overwegend mensen
met een eigen belang. Zo zijn sommige raadsleden bijvoorbeeld ook zelf
campingbaas. Als het vijf dagen regent klagen ze, als het vijf dagen te
lang droog is dan klagen ze ook, op alles willen ze subsidie hebben of
compensatie. Dat moet je als gemiddelde kruidenier eens proberen.
Niks compensatie, dat is gewoon je eigen risico. Als je uien verbouwt
dan heb je een goed jaar of een slecht jaar en dat heb je als campingbaas
ook. Ze hebben ook tijd om in de politiek te steken want die campings
staan in de wintermaanden leeg. Dus je treft ze aan in allerlei commissies
en subcommissies en zo spelen ze elkaar prachtig de bal toe. Dat is de
macht die ze hier hebben en zo groeit het mooiste deel van het eiland vol.
Ze hebben geen enkel gevoel voor dat landschap, ik zie ze tenminste ner
gens waar het om de echte waarde gaat. Ze missen de ware liefde voor
Zeeland, dat historisch besef; ze zien het niet. Dit is toch ook hün eiland!
Koester het dan, roep ik altijd. Ze hebben de mond vol van kzvaliteit en
80
