mi: ons
OP
T DURP
WIM VAARZON MOREL
Titelpagina uit:
a ons op 't durp,
d ar 'Bespieghelaer',
Middelburg 1953.
De schakel in het familieverband wordt gevormd door Willem senior,
méér Veerenaar dan zijn vader en zijn zoon. In 1947 voegt hij zich met
vrouw en kinderen bij zijn ouders in het huis Den Spieghel. Hij is dan
zwaar gehandicapt geraakt door polio, maar hij tekent nog, aquarelleert,
wijdt zich aan de grafische kunsten en schrijft zijn Bespieghelaar-reeks
voor de PZC. Senior vindt zijn onderwerpen op de Kaai van Veere, het
kleine water dat tot Noord-Beveland en het grote water dat tot Engeland
reikt. Zo werd de schilder ook de schrijver van stad en lande. Zijn in dia
lect geschreven schetsen van het volkse leven worden tweemaal gebun
deld. In de jaren '70 zocht ik hem op in Veere. Hij had zich omringd met
de tekenen van zijn bescheiden oeuvre en vertelde: oud-Veere, het verba-
lemonden van stad en haven, over Hendrik Willem van Loon die een
paar huizen verderop had gewoond, de hardzeilrace, over concerten in
den toren bie Cranenburgh, de komende en gaande vissers, over zijn klei
ne aquarellen die aan den overkant, op Kamperland of Geersdiek, te zien
waren. Hij verhaalde over zijn vader en over de zoon die zoveel breedte
in zijn werk had gevonden. Hij sprak ook over de eendenjagers, die vroe
ger - héél vroeger, voor het drogen van de dauw - in platte bootjes positie
kozen langs de oever. De kans bestaat, dat hij alle vissers en hoogaarzen
kende, bij naam en met toenaam.
BI SPI HGH E L A IK"
(\V. Vaar/on Morel)
95
