Laurens Geerse,
dichter van de Vischmarkt
L O VAN D R I E L
'In loden schoenen van het schone
voelde ik mij staan in een gedicht'
's Morgens zit hij vanaf een uur of halftien aan zijn tafeltje. Let wel aan
zijn eigen tafeltje bij zijn eigen raam. In zijn koffiehuis. Al meer dan der
tig jaar drinkt hij zijn morgenkoffie bij het fameuze koffiehuis aan de
Middelburgse Vischmarkt. Lau Geerse - op zijn zondags Laurens Geerse.
Boerenzoon van de Rijkebuurtweg onder Vrouwenpolder. In zijn topja
ren een meter zesentachtig.
Ooit had hij in de Sint Janstraat zijn antiekzaak. 'Goeie handel, mooi
werk. Je kon er goed van leven', zegt hij vandaag de dag.
In Middelburg en omstreken is hij wereldberoemd als dichter. Van zijn
hand verscheen in 1994 een bundel verzen Ga niet langs af. Onder kenners
een gewild kleinood. Met regels als: de ruimte had geen opmaak nodig, noch
letterbeeld van een bericht. Of deze: in loden schoenen van het schone/ voelde ik
mij staan in een gedicht. De bundel Wie wat bewaart heeft iets om weg te gooi
en gaf hij de introductie: 'deze negen gedichten heb ik in acht dagen
geschreven, waarvan zeven in zes.' In zo'n regel ligt de zin van het
bestaan. Trouwens meer dan dat: Gods eigen scheppingsverhaal klinkt
in die tijdspanne door.
Proza schreef Laurens Geerse en veelkleurige vertellingen met zachtzoe-
mende rijmen op een patroon van delicate ritmes: Geruchten van de kust,
met de ballade Naar Dishoek reed ik heen en kwam te Zoutelande. Daarin
over zijn fiets, het beroemde ijzeren ros dat hem ontstolen werd de
onvergetelijke frase: uit voor- en achteras herrijzend van mijn Phoenix.
Zo'n fiets duikt vroeg of laat weer op in een of ander diepzinnig verhaal.
Let maar op. Fietsen gaan van hand tot hand.
Vermaard zijn de Gesprekken met mezelf. Ongericht proza. Meer golfjes in
een sloot door een lichte zeebries tot beweging aangezet. Gedragen door
een zinsbouw waarvan de vertalers van de statenvertaling zich niet zou
den afkeren. Veel van zijn proza laat zich lezen als sleutelteksten voor het
Zeeland van de jaren zeventig en tachtig. Ironisch, licht romantisch, quasi
serieus. Hij doet graag alsof hij doet alsof.
101
