'Van Soetwater
tot Waterland'
SONJA BARENTSEN KEES BOS
Platform voor ideeën over de toekomst van Zeeland
'Van Soetwater tot Waterland' is een brainclub waarin wordt nagedacht
en gediscussieerd over de toekomst van Zeeland. In Zeelandboek 6 is
daar in het voorwoord voor het eerst aandacht aan geschonken. In dit
deel is een apart katern aan 'Van Soetwater tot Waterland' gewijd. Het
katern bestaat uit drie artikelen. Vertrekkend directeur van de Ooster-
scheldeziekenhuizen Hans Broertjes geeft zijn persoonlijke visie op de
ontwikkeling van de ziekenhuiszorg, stedenbouwkundige Huub Droogh
houdt een pleidooi voor een actief vestigingsbeleid van senioren in
Zeeland, Anja de Groene en Pieter Vollaard van het lectoraat Duurzaam
heid aan de Hogeschool Zeeland doen verslag van het 3DZ-project, waar
in jongeren zich uitspreken over de toekomst van Zeeland. Deze artikelen
worden voorafgegaan door een verslag dat Sonja Barentsen maakte van
een interview dat Kees Bos had met Dick van der Zaag en Huub Droogh.
Daarin worden het initiatief en de bedoelingen van 'Van Soetwater tot
Waterland' uitgelicht.
Het initiatief is van Huub Droogh en projectontwikkelaar Gert van
Kralingen, die zich met hun voorstel tot de Goese burgemeester Dick
van der Zaag wendden. Als hij bereid zou zijn om als gastheer en
gespreksleider te fungeren zou dat een symbolische cirkel rond maken.
Op een andere wijze dan zijn 17e eeuwse voorganger Cornelis Soetwater
zou hij een spilfunctie hebben in de gesprekken over de toekomst van
Zeeland. Soetwater was behalve burgemeester van Goes ook dijkgraaf.
In zijn tijd kon hij denkbeelden omzetten in tekeningen en uitvoering.
Op zijn initiatief werd de bij de St. Felixvloed in 1530 geïnundeerde
Heerlijkheid Borssele opnieuw ingepolderd en werd het dorp Borssele
volgens zijn ontwerp gebouwd. De besluitvorming geschiedt in onze
tijd anders. Er gaat ook veel tijd overheen voordat een besluit inzake de
ruimtelijke ontwikkeling tot uitvoering wordt gebracht. Dat maakt het
extra belangrijk om goed na te denken over die verder weg liggende
toekomst.
Droogh: Het was Gert en mij opgevallen dat veel mensen elkaar op
recepties tegenkomen, maar dan weinig echt inhoudelijk met elkaar
praten. Daar is dat de setting ook niet voor, maar al die mensen zijn wel
165
