Adviezen
Middelburg, Goes en Terneuzen) zijn geen dialectsprekende jongeren en kinderen te
vinden. Bovendien neemt bij veel sprekers het domein waarin zij dialect spreken af.
Serieus statistisch onderzoek laat voor de hele provincie zien dat van de basisschool
leerlingen nog geen 15 dialect spreekt en slechts 30 van hun ouders. Dit zijn op
zich al cijfers die erkenning op grond van dit criterium volledig ondermijnen.
Cruciaal is het criterium dat de te erkennen regionale taal geen dialect of taalvariant
van het Nederlands mag zijn. Het handvest stelt dat 'de dialecten van de officiële
taal' niet onder de definitie regionale taal vallen. De aanvrage heeft ook dit probleem
behendig weggewerkt: 'dat wil zeggen geen regionale variant van het Nederlands
[mag zijn], die tot de standaardtaal in een filiaalrelatie staat. Dit betekent dat de regio
nale taal duidelijk van het Nederlands moet verschillen en bij de historische ontwik
keling van het Algemeen Nederlands een afzijdige positie moet hebben ingenomen.'
Nergens in het handvest en de uitleg valt te lezen dat het verschil tussen een regionale
variant en een regionale taal een taalhistorische kwestie is. Wie ver genoeg teruggaat
vindt altijd wel eigenheid en wie verder teruggaat dan de toren van Babel vindt altijd
eenheid.
Zeilen bolussen door de
vissers van Arnemuiden.
Witte zeilen werden met
een bruin papje met-;!
water ingesmeerd, waar
na het zeil met lijnolie
werd 'gedweild'. Op r
deze prentbriefkaart isXMj'
men bezig het zeil met
zo'n papje en een stQk&M^.
dweil te bewerken. De vis- -A.
sers dragen een trui met sAs
'slangen'. In een liedje uit
die tijd zong een meisje: 5|
'Een trui met slangen,
daar doet mijn hartje naar
verlangen'. (Ontleend I
aan Woordenboek der
Zeeuwse Dialecten en
G. de Nooijer, Arnemuiden mm
in vroeger dagen). IS
Vlissinflen
Arnemuidsche Vis
Bij de voorbereiding tot het aanvrage van erkenning door de provincie zijn er ver
schillende adviezen uitgebracht. We beperken ons hier tot dat van de Nederlandse
Taalunie en de Raad voor de Nederlandse Taal en Letteren.
Het provinciaal bestuur heeft in geen van de adviezen aanleiding gezien de aanvrage
tot erkenning in te trekken, c.q. niet door te zetten. Integendeel er is weinig of geen
aandacht aan besteed en met een kaartenactie is zelfs geprobeerd de Zeeuwse bevol
king te mobiliseren. Een analyse van de adviezen en met name de argumenten op
grond waarvan deze negatief zijn is voor een goed inzicht in de mission impossible
aangaande het dialect leerzaam.
