Uitzicht als deugd
WYTZE PATIJN - VLISSINGEN
wikkeld gaat doen zeggen ze daar: joh, dat doe je maar in Amsterdam en de
Vlissingers hebben Middelburg als zo'n referentie."
De eerste kennismaking van Wytze Patijn (geboren 1947) met Vlissingen dateert uit
eind jaren vijftig. Wytzes vader zat in de scheepsbouw. Moest weieens bij De Schelde
zijn. Mocht Wytze in de auto meerijden. Maar hij mocht de werf niet op. Een paar
uur zwerven door de stad was inherent aan zo'n dagje uit. Dat vond hij niet erg.
Water, havens, loodsensteiger, dijkglooiing, boulevard, schepen. Fascinerend!
De fascinatie die hij als tiener al voor Vlissingen had is nooit overgegaan. Die is zelfs
uitgebreid tot de hele provincie. "Hier kun je altijd ademhalen", zegt hij. "Het land
schap is heel open. En het waait altijd. Dat vind ik prettig." Hij zegt het als gepassio
neerd fietser. Als je hem in Vlissingen door de stad ziet fietsen, en dat gebeurt nogal
eens, want fietsend kun je volgens hem de stad het best ervaren, dan moet je je niet
verbazen als blijkt dat hij met diezelfde fiets de thuisreis naar Rotterdam maakt. Voor
de langere afstanden beschikt hij inmiddels over zijn derde ligfiets van Bram Moens.
"Fietsen is ideaal om een omgeving te verkennen. Een uur tegen de wind rijden, daar
knap je van op. Het is een soort meditatie. Je ervaart dan het landschap zonder er bij
na te denken."
De kennismaking met Vlissingen uit zijn tienerjaren kreeg een vervolg in de
jaren negentig tijdens een fietstocht vanuit Rotterdam naar het zuiden. Stopplaats
Vlissingen. Overnacht in een van de Belgische loodsenwoningen aan de Spuistraat.
138
