Walcheren
Waarom koos Simonds voor de dijk van
Westkapelle. de breedste en zwaarste dijk van
Walcheren? Hij hoopte dat de landingsboten
door het gat het eiland binnen konden varen om
de troepen aan de achterdeur van de kustbatterij-
en te kunnen ontschepen. Maar daarvoor was het
gat veel te ondiep. Ook nog, nadat op 17 oktober
een tweede bombardement had plaats gehad.
De aanval van 3 oktober werd een drama voor
Westkapelle. De 249 viermotorige Lancasters
waren in acht groepen van dertig ingedeeld,
die ieder een kwartier de tijd kregen. Doordat
de 'kerstbomen' van gekleurde fosfor verkeerd
vielen hadden de eerste vier groepen geen succes
en troffen het dorp. Dat leverde veel slachtoffers
op. De vliegtuigbemanningen hadden geen erva
ring met overdag bombarderen en bovendien
hadden ze nog nooit een dijk kapot gegooid.
Door het opnieuw plaatsen van markeerbommen
hadden de volgende vier groepen wel succes en
zagen kans een bres te maken. Tot hun grote
opluchting was de carrousel van laagvliegende
bommenwerpers onbereikbaar voor de zware
luchldoelbatterijen rond Vlissingen en konden
ze ongestoord hun werk afmaken. De R.A.F.
leerde snel. Bij de aanvallen op de Nolledijk
bij Vlissingen en op de dijk bij Rammekens op
7 oktober en bij Veere op 11 oktober werden
slechts 60 toestellen ingezet, die in een lange rij dwars over de dijk vlogen. Als ze
niet goed voor hun doel lagen, moesten ze de aanval twee- of driemaal herhalen.
Er werden tijdbommen gebruikt, zodat het zicht voor de volgende vliegtuigen niet
door rookwolken werd verstoord. Er vielen bijna geen burgerslachtoffers en er wer
den geen vliegtuigen neergeschoten, behalve de Mosquito, die 's avonds luchtfoto's
kwam maken.
De dijken verbrokkelden en de dijkvoeten werden zo grondig omgewoeld, dat die
door de vloedstroom werden weggespoeld. Een volledig succes. De Duitsers waren
wel onder de indruk van dit machtsvertoon van de R.A.F. Bij de marinecommandant
in Vlissingen lag een feestsigaar op zijn bureau, die hij had uitgeloofd aan de eerste
die een teken van leven van de Luftwaffe zou bespeuren, maar dat was toch wel iets
anders dan de totale ontreddering, waar Simonds op had gerekend.
Bij het maken van de plannen voor Infatuate werd duidelijk rekening gehouden met
een gunstig tij. Springtij was op 2 november (2.75 m N.A.P.); bij het vorige spring
tij op 19 oktober was Walcheren al ondergelopen. Bovendien moesten de acties van
leger, marine en luchtmacht worden gecoördineerd. Dat betekende dat D-Day voor
163
Ansichtkaarten.