Walcheren Waarom koos Simonds voor de dijk van Westkapelle. de breedste en zwaarste dijk van Walcheren? Hij hoopte dat de landingsboten door het gat het eiland binnen konden varen om de troepen aan de achterdeur van de kustbatterij- en te kunnen ontschepen. Maar daarvoor was het gat veel te ondiep. Ook nog, nadat op 17 oktober een tweede bombardement had plaats gehad. De aanval van 3 oktober werd een drama voor Westkapelle. De 249 viermotorige Lancasters waren in acht groepen van dertig ingedeeld, die ieder een kwartier de tijd kregen. Doordat de 'kerstbomen' van gekleurde fosfor verkeerd vielen hadden de eerste vier groepen geen succes en troffen het dorp. Dat leverde veel slachtoffers op. De vliegtuigbemanningen hadden geen erva ring met overdag bombarderen en bovendien hadden ze nog nooit een dijk kapot gegooid. Door het opnieuw plaatsen van markeerbommen hadden de volgende vier groepen wel succes en zagen kans een bres te maken. Tot hun grote opluchting was de carrousel van laagvliegende bommenwerpers onbereikbaar voor de zware luchldoelbatterijen rond Vlissingen en konden ze ongestoord hun werk afmaken. De R.A.F. leerde snel. Bij de aanvallen op de Nolledijk bij Vlissingen en op de dijk bij Rammekens op 7 oktober en bij Veere op 11 oktober werden slechts 60 toestellen ingezet, die in een lange rij dwars over de dijk vlogen. Als ze niet goed voor hun doel lagen, moesten ze de aanval twee- of driemaal herhalen. Er werden tijdbommen gebruikt, zodat het zicht voor de volgende vliegtuigen niet door rookwolken werd verstoord. Er vielen bijna geen burgerslachtoffers en er wer den geen vliegtuigen neergeschoten, behalve de Mosquito, die 's avonds luchtfoto's kwam maken. De dijken verbrokkelden en de dijkvoeten werden zo grondig omgewoeld, dat die door de vloedstroom werden weggespoeld. Een volledig succes. De Duitsers waren wel onder de indruk van dit machtsvertoon van de R.A.F. Bij de marinecommandant in Vlissingen lag een feestsigaar op zijn bureau, die hij had uitgeloofd aan de eerste die een teken van leven van de Luftwaffe zou bespeuren, maar dat was toch wel iets anders dan de totale ontreddering, waar Simonds op had gerekend. Bij het maken van de plannen voor Infatuate werd duidelijk rekening gehouden met een gunstig tij. Springtij was op 2 november (2.75 m N.A.P.); bij het vorige spring tij op 19 oktober was Walcheren al ondergelopen. Bovendien moesten de acties van leger, marine en luchtmacht worden gecoördineerd. Dat betekende dat D-Day voor 163 Ansichtkaarten.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2004 | | pagina 165