Conclusie Walcheren op zijn vroegst 1 november was. Dat was de dag dat de Canadezen bij de Sloedam werden verwacht. Het eiland was in vier geïsoleerde stukken verdeeld en de Duitsers moesten op vier verschillende fronten tegelijk slag leveren zonder onderlinge verbindingen. Dat dreef de verwarring ten top. Ze beschikten helemaal niet over amfibische faciliteiten, terwijl de Geallieerden met de fameuze Buffalo's - landings voertuigen op rupsbanden, die redelijk zeewaardig waren - elkaar gemakkelijk te hulp konden schieten. Alle initiatief lag bij de Geallieerden en voor de Duitsers was het alleen maar dweilen met de dijken open. Generaal Daser zat met een paar duizend soldaten in Middelburg opgesloten en was veroordeeld tot nietsdoen. Maar Simonds had nog meer geluk. Op 1 november stond in West-Brabant een regiment Fallschirmjager klaar om het garnizoen kneusjes op Walcheren te versterken, maar die misten gelukkig de boot. Het was wel wrang dat, ondanks alle uitgekiende Canadese plannen, de Canadese soldaten nauwe lijks voet op Walcherse bodem hebben gezet. Na de grote verliezen bij het veroveren van de Kreekrakdam was de Sloedam duidelijk een dam te ver. Ze werden na herhaalde aanvallen uit de strijd genomen en moesten de bevrijding van Walcheren overlaten aan de Britse commando's en de Schotten. Die gingen, wat graag, met de eer strijken. Van generaal Simonds hebben we nooit meer iets gehoord. Hij van ons ook niet. trouwens. De Duitse troepen op Walcheren hadden opnieuw de eed van trouw aan de Führer moeten afleggen. Ze kregen de opdracht te strijden tot de laatste man en de laatste patroon. Bij plichtsverzuim zou de familie in Duitsland gestraft worden. In Middelburg werden duizenden Duitsers krijgsgevangen gemaakt, zonder dat ze een schot hadden gelost. Kennelijk was de inundatie een voldoende excuus om hen onge straft buiten de strijd te houden. Ook veel andere soldaten van de 'Wittebrood-divisie' bleken duidelijk niet in hun element te zijn. Ik vrees, dat wanneer Walcheren zonder inundatie veroverd had moeten worden er grote overeenkomst zou zijn geweest met de wekenlange strijd in West-Zeeuws- Vlaanderen of taaie weerstand van Duitse troepen bij de Sloedam, waarbij de geal lieerde opmars naar Middelburg een week lang tegengehouden kon worden. Ik ver moed dat alle dorpskernen platgeschoten zouden worden en hetzelfde geldt voor Middelburg en Veere, met zeer veel burgerslachtoffers. Westkapelle en Domburg waren wellicht gespaard gebleven. Het is maar waar je voor kiest. Dat heeft dus Guy Simonds voor ons gedaan. 164

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2004 | | pagina 166