De polder in avondlicht
DE WILHELMINAPOLDER
Engel, is de locatie in de Wilhelminapolder aan die doorgaande Deltaweg een uitste
kende om bezoekers te ontvangen. Een Oosterschelde-aquarium op zich zou best
onderdeel van een grote toeristische trekpleister kunnen zijn, zeker als dat gecombi
neerd wordt met aquacultuur en een kenniscentrum daarvoor. Gedeputeerde Staten
van de provincie vinden de gedachte interessant en zouden zich er best voor in willen
zetten om een daarvoor noodzakelijke wijziging van het streekplan in de Provinciale
Staten te verdedigen, zegt gedeputeerde Harry van Waveren. Huib Eversdijk zegt
daar in pricipe absoluut niet tegen te zijn, maar dan moet er wel een gezonde finan
ciële basis aan ten grondslag liggen. Dat laatste wordt ook door anderen en door Bert
Meijering zelf beaamd. Voor Bert geldt trouwens dat als het niet in de Wilhelmina
polder lukt er wat hem betreft ook andere mogelijkheden zijn. Op Noord-Beveland.
Jan Paul van Hoven rijdt weer eens op een avond door de polder. "Ja, dat plan van
die Meijering. Hij had er nog niet mee naar buiten moeten komen. Het is niet rijp.
Hij heeft er ook geen commercieel talent voor. Wel biologisch. Daarin is hij knap."
We staan helemaal aan het eind van de zagerkwekerij. "Moetje kijken hoe inventief
die man is. Die borstelpomp, die het water in beweging houdt en zuurstof toevoegt.
Heel eenvoudig, een cilinder met een serie schoepjes erop gelast. Het ziet er niet uit,
maar het werkt! Geniaal." Diffuus avondlicht valt op de bassins. Zo. in het bijna don
ker, is het niet eens meer lelijk, zoals overdag. Dan krijgt Topsy Baits inderdaad geen
schoonheidsprijs. Maar dat hoeft ook niet, daar in die uithoek waar niemand komt.
In een andere hoek van de polder, dicht tegen de Schengedijk ziet Jan Paul iemand
op het land. "Kijk, dat is Martin Kesselaar." Het is een raadsel, dat hij dat van zo'n
afstand ziet, maar hij herkent hem aan zijn auto. "Die staat naar zijn plantuien te
kijken." De Wilhelminapolder heeft zo'n 100 ha verhuurd aan de Handelsonder
neming Kesselaar uit 's Gravenpolder. De Kesselaars zijn gespecialiseerd in de teelt
van onder andere plantuien en exporteren die naar heel Europa. Frankrijk. Engeland,
Duitsland, vooral veel naar Oost-Europa. Ook naar Nederlandse boeren natuurlijk.
Het blijkt dat de Kesselaars al heel lang zaken doen met de polder. Voordat Jan Paul
er was met Duvekot en daarvoor ook al. Vóór Duvekot deden ze minder zaken met
directeur Minderhoud, meer met diens adjunct Boelman. Ze hebben veel respect voor
de kennis en de manier waarop Van Hoven de polder runt. "Anders dan Duvekot,
maar die was ook absoluut niet verkeerd. Die heeft de polder met de verkoop van de
Goese Meer toch veel geld bezorgd." Jan Paul op zijn beurt heeft bewondering voor
het bedrijf van de Kesselaars. Hij noemt het een degelijk bedrijf, met veel kennis van
zaken, staat modern in de markt. Het gesprek met Martin gaat over het probleem van
de aardappelen. Het gaat om van een vorige oogst overgebleven aardappelen, die nu
incidenteel tussen de plantuien de kop opsteken. Onkruid, dat met de hand verwijderd
moet worden.
