lt Hof Duijnvliet LANDGOED HOOGDUIN Oude linden langs de gracht van het voor malige Hof Duijnvliet, regelmatige vakken verdeeld. In deze vakken zijn sterrenbossen te herkennen. Aan de overzijde van de Dontburgseweg ligt de overturn van Hooge Duin. De monumen tale hoofdlaan 'verbindt' dit ornamentele bos met de eigenlijke buitenplaats. Van 't Hof Hooge Duijn is bekend dat het in 1775 publiekelijk is verkocht. Uit de verkoopakte wordt duidelijk dat het gaat om "eene schoone plaisante en extra wel- beplante buitenplaats met wei-betimmerde heerehuijsinge, stallinge, boerenwoninge en verdere timmer". Verder wordt duidelijk dat er "wingerkassen, persikekassen en een kolfbaan" aanwezig waren. Van dit buiten resteert alleen de omgrachting, waarin op tamelijk gevoelloze wijze het bejaardentehuis Ter Mantelinge een plaats heeft gekregen. Dit gebouw, dat op de nominatie staat gesloopt te worden, is gedeeltelijk in de historische gracht gebouwd. Daardoor is nog maar een deel van de gracht eigendom van Hoogduin. Ook het ter rein rond het voormalig bejaardentehuis behoort niet meer tot het huidige Hoogduin. Wel helemaal op het grondgebied van Hoogduin ligt het Grand Canal dat, hetzij verwaarloosd, bewaard is gebleven. De buitenplaats Duijnvliet was de omvangrijkste van de drie buitenplaatsen. Centraal ligt een langwetpig eiland waarop het herenhuis heeft gelegen. Terzijde van het huis liggen de dienstgebouwen. Op de Hattingakaart is een regelmatig en uitgebreid stramien van lanen te herkennen. De tuin is opgebouwd uit een ten opzichte van het hoofdgebouw symmetrisch stelsel van lanen. De lanen omsluiten verschillende bosvakken, waarin plaatselijk centraal ronde vijvers aanwezig waren. Hier hebben de bosvakken een zogenaamde sterrenbosstruc tuur. Bij de dienstgebouwen ligt een grote moestuin. Een bijzonder element vormt het 'Grand Canal' dat in de symmetrieas tussen het huiseiland en de duinen ligt. Van het voormalige huis Duijnvliet is een aquarel bewaard gebleven. Het gaat om een betrekkelijk eenvoudige, maar sierlijke woning van één bouwlaag en een kap met een symmetrische opbouw, geheel volgens de vormgevingsidealen van de 17e en 18e eeuw. In een latere bouwfase zijn links en rechts van het hoofdgebouw symmetrisch twee kamers toegevoegd. Van 't Hof Duijnvliet zijn. hoewel het oorspronkelijke huis is afgebroken, de meeste restanten aanwezig, zoals delen van het lanenstelsel in het bos. de complete gracht om het huiseiland, het Grand Canal en een deel van de moestuin. De vakantiewoning, de voormalige boswachterswoning uit 1711, is het enige oorspronkelijke bouwwerk dat nog op Hoogduin aanwezig is. Het bosgebied tussen Westhove en Hoogduin, behorend tot de voormalige buiten plaats Duijnvliet. wordt in de volksmond het Vlissingse Bos genoemd. Naar analogie daarvan wordt de 18e eeuwse laan door dit bosgedeelte de Vlissingse dreef genoemd. Een belangrijk gegeven is dat, in tegenstelling tot Landlust en Hooge Duijn, de barokke aanleg van dit gebied bewaard is gebleven!

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2004 | | pagina 38