Het ontstaan van het huidige
landgoed Hoogduin
L A N D G O
ED HOOGDUIN
weer.
De huidige kustlijn,
geprojecteerd op de
kaart van Hattinga
(1753). Sindsdien is het
duin door afslag meer
dan gehalveerd. De
dikke zwarte lijn geeft
het huidige Hoogduin
Reeds in 1764 wordt Landlust aan het meer oostelijk gelegen
't Hof Hooge Duijn toegevoegd. Wanneer het huis Landlust is
gesloopt is niet bekend. Bekend is dat het oorspronkelijke huis
Duijnvliet in 1815 is gesloopt. In 1839/1840 is aan de overzijde
van de Domburgseweg in het Overbosch van Duijnvliet een
buiten gebouwd dat opnieuw de naam Duinvliet heeft gekre
gen. Na de bouw van dit buiten heeft het gehele gebied van de
buitens Landlust, Hooge Duijn en Duijnvliet de naam 'Hoog
duin' gekregen. Sinds de sloop van de woning in 1815 moet
het tot aan de Tweede Wereldoorlog een betrekkelijk rustige
tijd geweest zijn. Grote ingrepen bleven in deze periode van
125 jaar uit. Dit is een bijzonder gegeven.
De meeste buitenplaatsen op Walcheren worden in de Franse
tijd gesloopt, waarbij tevens het bos wordt geveld en de grond
landbouwkundig gebruikt. De spaarzame buitens die deze
periode van destructie overleven ondergaan in de loop van
de 19e eeuw grote veranderingen. Uit Engeland is dan een nieuwe 'tuintrend' over
gewaaid. de zogenaamde Engelse Landschapsstijl.
Hiermee doet de Romantiek zijn intrede. De strakke symmetrische aanleg van de
17e en 18e eeuwse tuinen maakt plaats voor slingerende paden en waterlopen met
een ronde belijning. Bewust wordt gespeeld met contrasten tussen 'licht' en "donker',
waarbij groenblijvende beplanting (voornamelijk Rhododendron) dankbaar dienst
doet. Deze tuintrend van de Engelse Landschapsstijl gaat goeddeels aan Hoogduin
voorbij. Dit in tegenstelling tot het naburige Westhove, waar een groot deel van het
gebied letterlijk op de schop gaat. Op zeer eenvoudige wijze en beperkt van omvang
is op Hoogduin een begin gemaakt met een aanleg volgens Engelse stijl. De gedeelte
lijk slingerende paden en het op beperkte schaal voorkomen van Rododendron zijn
hiervan het bewijs. De veranderingen op Hoogduin hebben in tegenstelling tot West
hove, waar de bekende landschapsarchitect Zocher actief was. een hoog 'doe het zelf'
gehalte. De waterpartijen en de restanten van de lanen vertonen nog geheel hun 18e
eeuwse vorm.
Kesteloo schrijft in 'Oostkapelle in woord en beeld', uitgegeven in 1909: "Het hooge
duin, waaraan de plaats haar naam ontleende, schijnt den eigenaar nog niet hoog
genoeg geweest te zijn, want er stond een toren op een houten getimmerte dat bij den
verkoop onder de losse goederen begrepen was en wellicht diende voor sterrekundige
waarnemingen. Het huis Hoogduin zal afgebroken zijn. nadat van de Perre (de toen
malige eigenaar), in 1776, uit de nalatenschap zijner ouders in het bezit was geko
men van de naast gelegen buitenplaats Duinvliet, althans twee jaar later wordt Hoog
duin eene gewezen buitenplaats genoemd en is er slechts sprake van hare plantage.
De plaats, waar het huis gestaan heeft is het nu met houtgewas beplante eilandje"...
De bosschen van Hoogduin bieden nog steeds eene, heerlijke wandeling, waarvan
vooral ook door de Domburgsche badgasten zeer wordt genoten. Wel heeft de tegen
woordige eigenaar zich verplicht gezien tot beperking van de vrije wandeling, omdat
