Kernenergie en radioactief afval COVRA VERSTOPT ZICH NIET Onze rondleider heeft een rotsvast vertrouwen in deze wijze van beheren van radio actief afval. Gelukkig was hij geen dogmaticus, iemand die blind is voor andere denkwijzen. Hij weet wat er speelt in de maatschappij over dit onderwerp. Zijn ver haal was doorspekt met humor en daarnaast was hij een boeiend verteller. Ook in ons studiepakket zit Informatie en Communicatie. Die informatie staat dan in het teken van de techniek. Ik zie mezelf later als intermediair om nieuwe technische innovaties te introduceren, dat lijkt me een uitdaging. Communiceren om te communiceren vind ik snel verzanden in sociaal geneuzel. Ik besef dat kernenergie en het beheer van radioactief afval een acceptatieprobleem is en geen technisch probleem. Dan is goede informatie van wezenlijk belang. Ik ben vandaag aan mijn trekken gekomen, omdat de technische en de niet-technische kanten van deze materie uitgebreid aan de orde zijn geweest." Opslag hoogradioactief afval en kernenergie zijn onderwerpen waar iedereen een mening over heeft. Het houdt de gemoederen bezig. Je bent voor of tegen. Een middenweg is er niet. De in juni 2004 overleden oud-president Ronald Reagan, de man van de speech en de oneliner, vatte het afvalprobleem in één zinnetje samen: "Het afval dat een kerncentrale jaarlijks produceert kan onder een bureau worden opgeslagen." Het Internationaal Energie Agentschap (IEA). de in Parijs gevestigde energiedenktank van de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling), laat zich wat diplomatieker uit. Bij de discussie over kernenergie gaat het niet alleen om economische argumenten, het is ook een uitermate gevoelig onderwerp. Daarom, zegt het IEA, staat het ieder land vrij om al of niet voor kernenergie te kiezen. De uitda gingen waar de wereld voor staat om én economische groei te bereiken én de energie voorziening zeker te stellen én de schade voor het milieu te beperken zijn gigantisch. In zo'n situatie kun je geen enkele energiebron a-priori uitsluiten. Kernenergie vindt een pleitbezorger in de Britse wetenschapper en natuurbeschermer James Lovelock. Hij ziet rampzalige gevolgen voor het milieu als het broeikaseffect niet wordt tegengegaan. De hoogbejaarde Brit zet de klok op vijf voor twaalf. 56

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2004 | | pagina 58