HABOG als state of the art
COVRA VERSTOPT ZICH NIET
Uiteraard is EPZ nauw betrokken geweest bij de COVRA. EPZ was tot begin 2002
voor 30 procent aandeelhouder. Tevens was EPZ grootleverancier van radioactief
afval en grootbetaler aan COVRA. Dit leidde tot vele contacten. Zo is ook een aantal
personeelsleden van COVRA afkomstig van EPZ.
Met de bouw van het HABOG werd in zekere zin het sluitstuk bereikt. Het verglaas
de afval van de opwerkingsfabrieken kan naar Nederland terugkomen en op veilige
wijze worden opgeslagen. Hiermede is voorlopig de splijtstofcyclus gesloten.
Voorlopig, omdat uiteindelijk ook dit verglaasde afval terug in de aarde zal moeten
worden opgeborgen. Gelet op de geringe hoeveelheid afval en de onzekerheid op
welke termijn de kernenergie een vervolg zal krijgen, is het goed, dat 'de politiek'
enige tijd neemt om over die eindberging na te denken. In de tussentijd kan het in
elk geval aan een ieder duidelijk zijn op welke wijze er thans met radioactief afval
wordt omgegaan. Over het HABOG is zeer lang gediscussieerd. Het HABOG is een
prachtige faciliteit geworden. Zowel het gebouw met de installaties er binnenin als
de buitenzijde.
"De kunst op en in de gebouwen van COVRA vind ik schitterend. Vooral de formule
van Einstein: E=mc:aangebracht op de buitenzijde van het HABOG. spreekt mij
aan. Velen weten, dat met deze eenvoudige formule wordt aangegeven, datje met een
dagelijkse handvol van het metaal uranium een jaar lang ca. 3 500 miljoen kilowatt
uren aan elektriciteit kunt maken, zoals per jaar in de kernenergiecentrale Borssele
wordt opgewekt. En dat zonder luchtverontreiniging en zonder horizonvervuiling''.
Overigens werd er binnen de centrales van EPZ sinds medio jaren tachtig ook altijd
kunst geëxposeerd. Er is wel eens een idee geweest de koepel van het reactorgebouw
een kleurtje te geven. Dat werd echter te provocerend gevonden.
Het streven van COVRA (en EPZ) om zo volledig mogelijke informatie te geven
over zaken, die met radioactiviteit te maken hebben, is uitstekend beleid. Met de
expliciet aanwezige kunst wordt dat verder benadrukt."
Zoekend naar een kunstwerk in het
HABOG gebouw kwam Codée uit bij
de Middelburgse kunstenaar William
Verstraeten. De directeur van COVRA
kende Verstraeten's fascinatie voor de
fysica, de optica en de geografie. Ook
de fotochemische blekende werking die
Verstraeten in zijn werk gebruikt, sprak
hem aan.
In 2001 kwam een boek uit met werk van
de kunstenaar met als titel 'Revolutions'.
William onderschrijft de stelling: kunst
en wetenschap zijn onderzoek.
Verstraeten: "Ik wist dat ik met een
onderwerp te maken kreeg dat voor veel
mensen controversieel is. Radioactieve
58