HABOG als state of the art COVRA VERSTOPT ZICH NIET Uiteraard is EPZ nauw betrokken geweest bij de COVRA. EPZ was tot begin 2002 voor 30 procent aandeelhouder. Tevens was EPZ grootleverancier van radioactief afval en grootbetaler aan COVRA. Dit leidde tot vele contacten. Zo is ook een aantal personeelsleden van COVRA afkomstig van EPZ. Met de bouw van het HABOG werd in zekere zin het sluitstuk bereikt. Het verglaas de afval van de opwerkingsfabrieken kan naar Nederland terugkomen en op veilige wijze worden opgeslagen. Hiermede is voorlopig de splijtstofcyclus gesloten. Voorlopig, omdat uiteindelijk ook dit verglaasde afval terug in de aarde zal moeten worden opgeborgen. Gelet op de geringe hoeveelheid afval en de onzekerheid op welke termijn de kernenergie een vervolg zal krijgen, is het goed, dat 'de politiek' enige tijd neemt om over die eindberging na te denken. In de tussentijd kan het in elk geval aan een ieder duidelijk zijn op welke wijze er thans met radioactief afval wordt omgegaan. Over het HABOG is zeer lang gediscussieerd. Het HABOG is een prachtige faciliteit geworden. Zowel het gebouw met de installaties er binnenin als de buitenzijde. "De kunst op en in de gebouwen van COVRA vind ik schitterend. Vooral de formule van Einstein: E=mc:aangebracht op de buitenzijde van het HABOG. spreekt mij aan. Velen weten, dat met deze eenvoudige formule wordt aangegeven, datje met een dagelijkse handvol van het metaal uranium een jaar lang ca. 3 500 miljoen kilowatt uren aan elektriciteit kunt maken, zoals per jaar in de kernenergiecentrale Borssele wordt opgewekt. En dat zonder luchtverontreiniging en zonder horizonvervuiling''. Overigens werd er binnen de centrales van EPZ sinds medio jaren tachtig ook altijd kunst geëxposeerd. Er is wel eens een idee geweest de koepel van het reactorgebouw een kleurtje te geven. Dat werd echter te provocerend gevonden. Het streven van COVRA (en EPZ) om zo volledig mogelijke informatie te geven over zaken, die met radioactiviteit te maken hebben, is uitstekend beleid. Met de expliciet aanwezige kunst wordt dat verder benadrukt." Zoekend naar een kunstwerk in het HABOG gebouw kwam Codée uit bij de Middelburgse kunstenaar William Verstraeten. De directeur van COVRA kende Verstraeten's fascinatie voor de fysica, de optica en de geografie. Ook de fotochemische blekende werking die Verstraeten in zijn werk gebruikt, sprak hem aan. In 2001 kwam een boek uit met werk van de kunstenaar met als titel 'Revolutions'. William onderschrijft de stelling: kunst en wetenschap zijn onderzoek. Verstraeten: "Ik wist dat ik met een onderwerp te maken kreeg dat voor veel mensen controversieel is. Radioactieve 58

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2004 | | pagina 60