Vergeten verhalen vastgelegd EEN EEUW OP GELUIDSBAND vergoed worden en bovendien wilden we alle nieuwe én bestaande interviews op cd vastleggen, want de kwaliteit van bandjes vermindert in de loop der jaren en afspeel apparatuur zou ook wel eens onbereikbaar kunnen worden. Overschrijven op cd dus. Dubbel zelfs: één voor het dagelijks gebruik in het ZDC en een voor de lange termijn bij het Zeeuws Archief. En dat is kostbaar. Gelukkig zagen zowel de provincie als de meeste Zeeuwse gemeenten het belang van het project in en maakten het financieel mogelijk om een aantal recorders aan te schaffen, zodat de vrijwilligers 'de boer op konden'. Maar vóór ze die stap waagden moesten er wel stoomcursussen gegeven worden in zowel recordertechniek als de kunst van het interviewen. Gelukkig bleek John van Waes van Omroep Zeeland best bereid om wat vrije tijd te steken in het bekwamen van de groep nieuwe interviewers. John. die samen met Tiny Polderman het programma 'Een eeuw op 't oog' zou gaan maken, had er zelf ook belang bij dat er vanaf het begin technisch zo goed mogelijk werd gewerkt, want de gemaakte interviews zouden volgens afspraak allemaal naar hem worden gestuurd, zodat hij de aardigste fragmenten er meteen uit kon pikken voor 'Een eeuw op 't oog'. Tijdens de cursus werd ook besloten om de vrijwilligers per eiland of streek in te delen in werkgroepen zodat ze adressen van te interviewen personen én ervaringen konden uitwisselen. Bovendien konden de leden van de groepen dan ook onderling het gebruik van de recorder regelen, want meer dan één apparaat per werkgroep was er niet beschikbaar. Er werden thema's vastgesteld, die elk halfjaar centraal zouden staan bij het inter viewen en daarvoor werden ook aandachtspuntenlijsten gemaakt. Maar wie liever de eigen voorkeuren volgde, kon ook zijn gang gaan. Om te beginnen werd een serie historische dorpsportretten gemaakt, bestaande uit interviews met oudere inwoners van elf dorpen in alle hoeken van de provincie. Omroep Zeeland zond de beste frag menten ervan uit in series, die per dorp steeds een maandlang elke zondag een uur waren te beluisteren. John van Waes slaagde er in om niet alleen goed beluisterde programma's te maken, maar in de radiostudio ook de op minidisc opgenomen interviews over te zetten op cd: één exemplaar voor het Zeeuws Documentatiecentrum en één voor het Zeeuws Archief. Bij elk interview leverden de vrijwilligers schriftelijk een bondig overzicht van de onderwerpen die ter sprake waren gekomen. Immers, een interview met bijvoorbeeld een hoefsmid levert vaak niet alleen interessante gegevens op over een oud ambacht, maar kan tegelijk ook informatie bevatten over - bijvoorbeeld - de tweede wereldoor log, de crisis van de jaren '30, de wederopbouw, de watersnood, de woonplaats, de muziekvereniging, enzovoort. En omdat we intussen in een digitale wereld leven is men in de loop van 2004 bij het Zeeuws Documentatiecentrum begonnen om het geluidsarchief op basis van de bij de interviews geleverde schriftelijke informatie op vele manieren te ontsluiten en toegankelijk te maken. Levert zo'n project nou nog nieuwe feiten op? Komen er verhalen tevoorschijn die nooit eerder werden verteld of die beperkt bleven tot de heel kleine kring van gezin of familie'? Het antwoord is 'ja' al zijn het meestal geen wereldschokkende zaken. Maar daarvoor was het project ook niet bedoeld. 84

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2004 | | pagina 86