ren in het museum
V A L E N T I J N
N C K
em
De huidige museumbezoeker is moeilijk voor streekdrachten te winnen.
Het streekdrachtenmuseum in Zoutelande moest sluiten omdat de publieke
belangstelling niet opwoog tegen verhoogde huur en nu staat de collectie in twee
vochtige containers opgeslagen. Het Maritiem Museum in Vlissingen heeft zijn
collectie opgeborgen. Als men bezoekers vraagt wat zij van het oude Zeeuws
Museum vonden, tonen zij naast liefde voor de wandtapijten en Nehalennia
altaren, ook vaak afkeer van de in glazen kasten gevangen poppen met streek
drachten.
Streekdrachten worden gewoonlijk tot de objecten gerekend die in een historisch
museum thuishoren. Maar het is de vraag of ze daar goed tot hun recht komen.
Historische musea appelleren aan een historisch besef dat soms te maken heeft met
de herinnering aan het eigen verleden dat aan de nieuwe generatie moet worden door
gegeven en andere keren met een algemene historische verbeelding. In beide gevallen
schieten streekdrachten tekort. Ze geven te weinig detail aan het eigen verleden en
hebben een weinig prominente rol in de algemene verbeelding. De reden hiervoor is
misschien wel dat de presentaties van deze objecten niet primair historisch, maar
folkloristisch is. Ze suggereren geen ontwikkeling door de tijd. In plaats van verande
ring illustreren streekdrachten onveranderlijkheid, in plaats van dynamiek stilstand.
